Дакеди нє могол кажде бавиц фодбал, алє лєм гевти найвитирвалши и з найвецей дзеки. Нє було вельо возросни ґрупи по клубох и кажде хто жадал буц у екипи нєсцерпезлїво чекал же би дороснул, алє ше и самоинициятивно пририхтовал. Таки бул и наш собешеднїк Ивица Саламун, котри ше од вше заклада за спортски способ живота.
Одмалючка ше найволєл бавиц зоз лабду, а мал, як гвари, щесце же жил у часци валала дзе вше було вельо дзеци котри любели бавиц фодбал, на пажици котру ушорели як знали и могли.
– Родичи вше знали дзе зме без огляду котра часц дня або рока. Радовали зме ше бависку, а фодбал бавели по дижджу и по шнїгу єднак як кед би була красна хвиля – гварел Ивица Саламун, котри нарок наполнї штерацец роки и памета як першираз крочел у дресу на стадион свойого матичного Фодбалского клуба „Єдинство” Ґосподїнци.
Же жада постац фодбалер и же люби тот спорт похопел у пиятей класи основней школи. Осемдзешати роки були иншаки часи, ридко хто мал копачки на ногох, бо були драги. Фодбал ше бавело и у старих патикох. Здогадує ше же перши, як гвари лєпши и квалитетнєйши копачки достал од свойого тренера Уроша, кед почал бавиц у Фодбалским клубу „Єдинство” у Ґосподїнцох. Вон го учел вельо того о фодбалу и спортскому, фер бависку и справованю. У седмей класа почал бавиц за младежски тим котри бул єдна ґарадича пред першенственим тимом. Клуб мал лєм тоти два ґрупи.
ПАРОЛА – ПОРИХТАНОСЦ
З початку бул ґолман, алє пошвидко тренер обачел же швидко бега, та є поставени до шпицу за центарфора. На тей позициї бавел коло дзешец роки и у тандему зоз Милошом Терпичом, леґенду ґосподїнского фодбалу чийо нашлїднїки ище вше єдни з найлєпших бавячох у тим Клубу. Були удатни тандем котри посциговал красни и числени ґоли.
– Паметам ше же зме у єдней сезони вєдно дали коло седемдзешет ґоли. Нашо бависко обачел и тедишнї тренер ФК „Войводини”, хтори прето орґанизовал єдно контролне змаганє. Медзитим, собавяче нас бойкотовали, нє послухали тренера же би нам цо частейше давали лабду, алє ше сами сцели доказац. Алє, то так у спорту, кед вас саботираю, чежко ше доказац. Так препадло шицко за цо ше госци, алє и нас двоме наздавали – гварел Ивица Саламун, котри одмлаючка бул спортски тип.
Нїґда нє любел алкогол, нє курел, гоч бул млади ридко кеди лєгал после єденац годзин, поряднє тренирал, та и вжиме бегал на стадиону. Од вше жадал же би му фодбал постал професия. Вше му то бул перши вибор, так ше и справовал, за тото жил, закладал ше и давал свой максимум. Алє му ше нє удало же би з того и жил. Без огляду на таке, мал потребу буц физично здрави, парола му вше була – физична порихтаносц. Поряднє тренирал, самоинициятивно и у Клубу, од вше и ище вше. Його прихильносц ґу спорту обачели и наставнїк физичней култури док ше учел у Штреднєй машинскей школи у Жаблю. Дзекуюци швидкосци и порихтаносци представял свою школу у атлетских дисциплинох на першенстве Войводини у атлетики.
– Велька чесц бегац на стадиону Войводини зоз репрезентативцами атлетики. Здогадуєм ше дисциплини беганє на штиристо метери. Нє мал я представу як то наисце випатра. Було то окремне искуство. Змагал сом ше зоз професийнима атлетичарами, а їх и мойо тренинґи и условия за нїх ше нє могли поровнац, як и искуство, алє нїяк – гварел Ивица котри теди заважал треце место и бул поволани змагац ше за атлетски тим Войводини. Одбил, понеже його перша любов, заш лєм, фодбал. Нє видзел себе лєм у беганю, алє у беганю и копаню до лабди.
Такой на початку обачел же найлєпше на кажди три, штири роки меняц Клуб и на тот способ ше меняю нови ситуациї и збогацує искуство.
– За тот час, штири роки, ше чловек засици гоч у котрим є штредку. Нови елан и дзеку за доказованьом ше достава з новима виволанями. Любел сом бавиц за клуби котри ше борели за перше место у своєй лиґи. На таких змаганьох ше глєда же биш дал максимум и указал цо знаш. Пременєл сом досц клуби. Глєдал сом виволаня, алє нєпреривно, то ме тримало – гварел наш собешеднїк, котри бавел и у ФК „ЖСК” у Жаблю котри бул у ранґу висшей. Там одбавел за ньго барз значни и красни змаганя. Зоз ФК „Червена гвизда” и ФК „Партизан” кед госци були Драґан Джаїч, Стеван Стоянович Дика, Йовица Николич и други припознати бавяче.
СИНОНИМ ЗА ЗДРАВЄ И ПРИЯТЕЛЬСТВО
– Паметам добри змаганя, а тиж так и тоти на котрих було виволаня. То красни памятки. Бавел сом и процив Милка Дюрдьовского котри теди зоз Гвизди прешол до Партизану. Я навияч Червеней гвизди, а теди сом му ше опитал як можлїве же таке дацо поробел, односно же прешол бавиц до Партизану. Гварел ми же шицко можлїве, алє и же спорт, заш лєм спорт, а душа дацо друге. И нє сцел ми одвитовац за кого навия без огляду за кого бави. Мал сом упечаток же му, заш лєм, Гвизда у души и шерцу – гварел Саламун, котри ше дзечнє здогадує алє и памета змаганя на котрих ше стретал зоз добрима и припознатима фодбалерами, алє и клубами котри ше добре котировали.
Потим бавел у ФК „Ченеяц” Ченей, ФК „Слоґа” Темерин, ФК „Бачка 1923” Дюрдьов, дзе бавел и за ветеранох. Перше першенствене змаганє одбавел 1980. року, а активно престал бавиц фодбал 2004. року кед мал 39 роки. Алє фодбал остал його фокус, прето же, як гвари, спорт позитивне одношенє ґу животу, синоним за здравє и друженє.
– Часто сом ше зочовал зоз ситуациями же сцу од дакого направиц бавяча, а вон то єдноставно нє. И теди було нєправди у спорту, а я то добре знам понеже сом мал вецей нагоди напредовац, алє часто други умишали пальци. Алє я предлужел свою приповедку. Бул сом тренер, комесар, член Управи свойого матичного клуба. Син Никола мал слуха, алє ше познєйше опредзелєл за боди билдинґ. Тераз ше вельо подлєйше бави фодбал як у нашо часи, а финансиї погубели красу правого спортского змаганя – гварел Ивица Саламун, котри углавним бул капитен екипи на позициї центерфора. Вше бул пошвецени спорту и памета лєм красни памятки.
Хто люби спорт остава у спорту. Так Ивица од вше участвовал на турнирох, а єден є з орґанизаторох Турнира улїцох у Ґосподїнцох котри ше традицийно отримує влєце вецей як дзешец роки.
Мац Ана и оцец Никола найвекша потримовка, окреме оцец, котри бул присутни на каждим його змаганю и бул нєвичерпна потримовка, фиґура котра му нєпреривно давала позитивну енерґию ґу фодбалу. Витворени як чловек, оцец двоїх дзецох, дїдо троїм, а у септембре би мал буц и штвартому кед ше ма народзиц наймладши Саламун у Ґосподїнцох. Шицких учи же спорт красна и здрава дисциплина.
ДОБРОДЗЕЧНИ ДАВАТЕЛЬ КРЕВИ
Ивица Саламун паралелно зоз тренинґами робел у Новим Садзе. Од 1992. року є у политики, а од пред даскельо роками є член општинскей ради Општини Жабель задлужени за социялну защиту. Од вше промовує гуманосц – крев дал штерацец раз, а пред двома роками постал донор орґанох.
– Мам потребу буц гумани. У акциї за подписованє донорских карточкох, добродзечного донорства ше одволало краснє число наших чолнїкох з општини, та сом окреме задовольни – гварел Ивица, котри у Червеним крижу у Ґосподїнцох окончує длужносц заменїка предсидателя.