„Шестра Александра ми явела вистку на телефон: нє лєм же сом прияти, алє сом перши на лїстини. Праве теди сом бул у банки, та сом нє одреаґовал, стримовал сом емоциї. Алє накадзи сом пошол дому, буквално сом скакал по обисцу од щесца”.
Йован Живкович зоз Руского Керестура ше того року уписал на Академию уметносцох у Новим Садзе, на Драмским департману, напрям – знїманє и дизайн звука. Основну школу „Петро Кузмяк” закончел у Керестуре, а источасно и Основну музичну школу, напрям –кларинет, у Кули.
– Родичи ме уписали до музичней школи, же бим грал праве на кларинету, прето же сом мал бронхитис кед сом бул мали, та же би ми помогло – здогадує ше Йован.
После законченя основней школи, дзекуюци совиту професорки Ирини Олеяровей, Йован Живкович ше уписал до Штреднєй музичней школи „Петар Коньович” у Зомборе, напрям – дизайн звука.
– Кед сом конкуровал до штреднєй школи, ставели зме ше з мацеру же кед ше ми уда уписац ше, муши ми купиц ориґиналну Рубикову коцку. Виполнєла обецанє, коцка ту – гвари Йован през шмих и додава:
– Вельо сом научел и достал сом досц добру подлогу за Академию. Углавним зме ше учели дизайновац звук у програмох „Cubase 5” и „Pro tools”, а тиж сом звладал розликовац субєктивни звук од обєктивного, потим зме правели рижни ефекти хтори сом анї нє знал же постоя, а то барз интересантне – толкує вон.
КОМПЛИКОВАНИ ПРИМАЦИ ИСПИТ
После штреднєй школи, Живкович нє роздумовал вельо, прияви и примаци испит за Академию були у юнию того року.
– Примаци испит бул барз компликовани. На напрям дизайн звука зме були приявени 18-ецеро. Перши дзень зме мали тест общей култури и патрели зме двогодзинови филм, же бизме после достали задаток написац реферат о звуку з того филма. Други дзень нас тестировали чи маме слуха и чи чувствуєме ритем, а потим зме мали интервю зоз комисию. Шеднєш опрез комисиї, вони патра на це и випитую ци ше вшелїячину, чувствовал сом ше буквално як на штреляню – франтує Йован и предлужує:
– После першого круга зме остали дзешецеро. Достали зме задаток робиц на миксети, направиц, т. є. намесциц звук. Остатнї дзень зме мали писмени тест, и ище єден, конєчни, интервю.
За примаци испит мали и задаток придац власну радио-драму, лєбо видео-приповедку. Живкович ше опредзелєл за радио-драму.
– Шестра Александра ми помогла, замодлєла режисера Звонимира Павловича же бим вихасновал представу Мири Ґаврана „Божеска ноц”, хтору вон адаптовал. Та моя робота, у сущносци, була адаптация Павловичовей адаптациї. Радио-драма мушела тирвац од два до пейц минути, було то єдно наисце вельке виволанє. Алє, шестра ми барз помогла, и удало ше нам – гвари Йован.
За резултати ше чекало коло два тижнї.
– Шестра Александра ми явела вистку на телефон: нє лєм же сом прияти, алє сом перши на лїстини, буквално сом скакал по обисцу од щесца – припознава Йован.
РИЖНИ ГОБИЇ И ПАРАЛЕЛНИ ЖИВОТИ
Окрем же є заинтересовани за правенє звука, Йован Живкович ше рекреативно занїма и зоз фотоґрафованьом. Сотрудзує зоз нашима новинами „Руске слово” и зоз МАК-ом, а гвари же го тот гоби опущує.
– Закончел сом курс фотоґрафиї „Клик блиц” у Зомборе, дзе сом достал и практичне знанє. Єдна з милших фотоґрафийох хтору сом направел ми єден пейзаж. З тоту фотку сом бул дванасти на „VOUBS” змаганю – толкує вон.
Йован провадзи науку, интересує го астрономия и астро-физика, чита Платоново дїла, а зацикавел го и Достоєвски. Любитель є и компютерских бавискох, прето же барз люби виртуални швет, а часто таки бависка маю и часци историї у своїм змисту и рижни поуки. През лєто бул и волонтер у Радио-Кули, дзе робел як дизайнер звука.
– Тота робота ми була покус допита, алє кажде искуство значне – закончує Йован Живкович.
Пейзаж – Єдна з Йованових милих фотоґрафийох