У спорту жиє з полнима плюцами и з каждим дньом доказує же любов ґу тому цо робиш ше вше видзи, а и труд ше вше виплаци.
Док велї дзень започинаю зоз кафу и дружтвенима мрежами, вона тренира, планує активносци за дзеци у школи спорту, лєбо ше пририхтує за идуце адреналинске змаганє. Єй розпорядок густи, а ритем швидки, алє вона ше нє поносує. Научела ше вше рушац – бо спорт за ню нє лєм гоби лєбо робота, алє и способ живота. Студенткиня є штвартого року на Факултету за спорт и физичне воспитанє у Новим Садзе, люби роботу зоз дзецми и нє бої ше виволаньох.
Упознайце Марину Грубеньову, дзивку хтора у спорту жиє з полнима плюцами и з каждим дньом доказує же любов ґу тому цо робиш вшадзи видно, а и труд ше вше виплаци. З ню зме побешедовали о єй роботи у школи спорту за дзеци, о адреналинских змаганьох на хторих участвує, алє и вообще о тим кельо значне буц активни.
Випатра як скромна и циха, покус нашмеяна, алє споза того ошмиху ше скрива огромна упартосц, дисциплина и шмелосц. Нє проблем єй же би цали дзень була на ногох, же би бегала през блато, прескаковала препреченя и мотивовала других же би ше порушали зоз места. У чаше кед лєгчейше вибрац исц по кратшей драги як маратон, вона свидомо вибера чежшу драгу – гевту хтора водзи до особного росту, искуства и задовольства.
Мали спортисти
На початку студийох Марина достала поволанку же би почала робиц як помоцни тренер у школи спорту за дзеци. Одгадла нам же ше на початку обавала прилапиц тоту роботу, бо робота зоз дзецми нєлєгка и барз одвичательна. На концу, роботу прилапела бо ше сцела опробовац у дачим новим, розвиц нови схопносци и достац нови знаня. Гварела нам же єй знанє зоз факултету вельо помогло у практичней роботи, бо ше вона образує праве за професора физичней култури.
– Зоз дзецми барз крашнє робиц. Вони ми даваю позитивну енерґию, вельо любови, алє од нїх доставам и вельке почитованє. Барз любим пойсц на роботу дзе ме дочекаю дзеци хтори зо мну сцу подзелїц цали свой дзень – виприповедац ми цо робели, цо єдли, лєбо подаровац дарунок хтори за мнє направели. Значне повесц же дзеци у тим найменшим возросту нас тренерох видза як члена своєй фамелиї и маю вельо довирия до нас. Праве прето ше любим з нїма шалїц и шмеяц, бо дзеци указую найщирши емоциї – започина Марина нашу розгварку и предлужує бешеду о тим же постої правило по хторим би кажде дзецко до седмого року живота требало научиц бегац, скакац, пендрац ше, прецаговац ше, вожиц бициґлу, корчолї, алє и руковац зоз лабду, односно, руциц ю и влапиц.
– У нашей школи строго ше притримуєме того правила. При дзецох барз значне розвиц моторику, а то посцигуєме през розлични спорти зоз лабду, як цо то фодбал, кошарка, тенис, одбойка, рукомет, алє и зоз беганьом, скаканьом, и подобним – гварела нам.
Найвекше виволанє зоз хторим ше стретла то же дзеци у нєшкайшим чаше швидко траца мотивацию. Марина дума є же найблїзши маю барз вельки обчекованя од дзецка, а нєдосц су упознати зоз тим цо дзецко може, а цо нє. Прето дзеци маю барз вельки страх од нєуспиху и боя ше поробиц дацо цо дотераз нє робели. Марина з каждим дзецком ма щире одношенє и дава потримовку каждому дзецку, док нє звлада одредзену схопносц и покля ше саме нє будзе цешиц зоз собу. Виприповедала нам и же ше стрета, гоч ридко, зоз нємирнима дзецми, хтори ше нє притримую правилох красного справованя на тренинґу и теди особнє побешедує з нїма.
– За себе нє любим повесц же сом строга, алє на моїм тренинґу обчекуєм же би була дисциплина. То значи же кед я бешедуєм, дзеци слухаю, кед дахто други приповеда, його слухаме, нє шмеєме ше кед дахто нє може поробиц даяку вежбу и нє гнїваме ше кед випаднєме зоз бависка. Но, вшелїяк, єст дзеци хтори нє вше почитую тоти правила и зоз нїма найволїм побешедовац о тим прецо то робя, чи видзели од дакого другого, чи им дахто гварел же то крашнє робиц…
На тот способ учиме и як ше треба справовац у дружтве – гварела нам наша собешеднїца.
Вше у ритму
Адреналински змаганя представяю єден од найвозбудлївших спортох, ноша найвецей виволаня, а физична моц, ментална моц и витирвалосц ше кладу на пробу. Змаганя тей файти уключую екстремни условия, од беганя през блато, прескакованя препреченьох, до воженя бициґлох през чежки терен. На нїх ше тестира нє лєм физична порихтаносц учашнїкох, алє и способносц зочованя зоз нєизвесносцами, як и способносц превозисц страх.
– Адреналински змаганя сом часто патрела прейґ интернету у часто сом роздумовала о тим як би ше я знашла на таким змаганю. Прешлого року сом ше, вєдно зоз товаришку, приявела на єдно таке змаганє, и до тераз сом участвовала на штирох – гварела нам Марина.
За таки змаганя наша собешеднїца ше пририхтує у терховнї. Змаганя досц напарти, терен длугоки помедзи пейц и дзешец километери и єст коло двацец пейц препреченя хтори треба прейсц.
Лєм даєдни од препреченьох то прескакованє мурох, пендранє по штранґу, преношенє терхи, беганє по блаце и води, и ище вельо того.
– Було хвильки кед сом сцела одустац. Точнєйше, то було лєм на першим змаганю, бо сом ше упущела до дачого нового и нє знала сом чи ми ше уда прейсц цали полиґон. Познєйше сом ше звикла и знам же кед ми ше удало перши раз прейсц полиґон, же ми ше то поспиши и други раз – закончела Грубеньова нашу розгварку.
Награда за найлєпшого тренера у 2024. Року
За найлєпшого тренера у 2024. року, у школи у хторей роби, преглашена праве Марина. Як нам гварела, тото припознанє єй барз значне, бо и други обачели єй намаганє же би була єдинствена, интересантна, алє и єй упартосц и креативносц. Вельо часу уклада же би обдумала кажди тренинґ, а окрем спортских схопносцох, Грубеньова учи дзеци и як ше крашнє справує, алє и як мац довирия до себе, же би у будучносци могли буц найлєпша верзия себе.