Преславели зме нєдавно ище єдно Националне швето Руснацох. И того року на дружтвених мрежох Керестурцом швето повинчовал и Деян Тот, їх сограждан уж скоро 26 роки. Ту є на валалє зоз свою фамелию, и гваря же барз крашнє жию вєдно з векшинским руским жительством.
Деян кажди рок нє забува 17. януара своїм Руснацом повинчовац їх дзень, як гвари чи є теди у валалє, чи даґдзе у Европи у камиону, понеже є професийни вожач. У його винчованки ше чувствує вельке почитованє, и то наисце ридки и красни ґест, бо як знаме, у валалє уж єст вельо припаднїки других нацийох.
То нам була нагода же бизме и нашим читачом представели Тотову фамелию, Деяна, супругу Ивану и дзивочку Деяну. Гоч дакому може звучац нєприкладно, повеме же Деян по оцови Мадяр, по мацери Горват, а Ивана Сербкиня, алє и вони двойо и Деяна научели и бешедую по руски. То тиж за кажду похвалу, а на тото нам виприповедали.
– Я до Керестура пришол кед ми було 18 роки, моя мац ґдовица, а ту ше одала за Руснака. Народзени сом у Бачу, жили зме у Вайскей, а оца сом страцел кед ми було 13 роки. У Керестуре сом ше нєодлуга научел и по руски, бо ми то нє було чежко, окреме при людзох на роботи у тапетара, алє и вшадзи индзей. Барз ми руски язик помага кед путуєм по тих славянских жемох, лєгчейше ше згварим по руски – гварел Деян. Ивана народзена у Петроварадину, а до Керестура пришла жиц 2006. року кед ше побрали з Деяном, та помали, и вона ше научела по руски.
– Научела сом руски язик у дружтве зоз женами кед сом даґдзе робела, вони ми гварели же буду бешедовац по руски же би так и я могла научиц. Так и було. Нє було ми чежко, а кед сом дацо нє розумела, мала сом ше кому опитац. Кед наша Деяна почала ходзиц до школи, теди ше го ище баржей учело, обидва зме и читали и писали и шицко друге, а помагал нам и Словнїк гоч могло набавиц лєм други том, но и то нам вельо значело. Деяна як дзецко швидко научела шицко и по нєшка є одлична школярка. А нє можем вам описац як реаґую людзе кед войду до дутяну дзе робим, кед ше озвем по руски, нє можу ше начудовац и мило им, гоч дацо и погришим. Но, правда же и сами Руснаци хасную вельо сербски слова – дознаваме од Ивани.
„Виновати” керестурски тапетаре
Опитали зме ше нашому собешеднїкови Деянови же дзе нашол свою красну жену и як ю приведол з варошу до Керестура, а вон гвари же за тото ,,виновати” керестурски тапетаре.
– Велї роки сом ту робел у тапетарох, та зме кавчи розвожели на пияци и до Нового Саду. Раз так пришла ґу мнє купиц кавч и Ивана и так зме ше упознали, а о рок и побрали. Пришла ту жиц, гоч поправдзе, спочатку було дакус борби, алє чловек ше на шицко звикнє. И мнє кед сом ту пришол з Вайскей спочатку цагало врациц ше назад, алє тераз бим ше нїґда нє врацел и наздавам ше же ту и останєме – щири бул Деян, а Ивана ше надовязала.
– Поправдзе, мнє у Керестуре тераз лєпше жиц як там дзе сом ше народзела, и дзе бим вецей нє могла жиц. Там ше досц пременєл менталитет и то вецей нє мой город. Ту яґод кед бим вше була, маме свой дом, упознала сом ше з велїма людзми, поготов, одкеди Деяна ходзи до школи и якош ше нам добре поскладало у живоце и добре ше ту чувствуєме. Мойо родичи и брат з Нового Саду тиж ту дзечнє приходза. Одкеди оцец пензионер, часто ту придзе и останє аж и дзешец днї, уж го и у дутяну познаю. Франтує и сам же є уж скоро Керестурец – виприповедала нам Ивана.
Деяна водзела конферансу на ,,Червеним пупчу”
И їх дзивочка Деяна ше цалком добре знаходзи и чувствує у рускей школи, дзе гвари же ма барз добрих товаришох. Велька су ґрупа, барз вредни и активни на шицки боки, як у школи, так и у рижних секцийох. А и Деяна така всестрана. Нє раз зме ю чули на концертох Музичней школи як грає на клавиру и ужива у тим, видзели як ґлуми у представи або водзи конферансу на „Червеним пупчу”.
– У школи найволїм математику, анґлийски и сербски язик, ходзим и до Музичней школи на клавир, на анґлийски, на танєц, а дзечнє и пиятками на друженє до Каритасу. У шлєбодним чаше, як и тераз кед розпуст, барз любим джобкац малюнки зоз перлочкох цо нас часни шестри научели. Любим и рисовац, шминкац дакого, та то на мами пробуєм, а любим и правиц фризури. Найволїм путовац з маму и татом и з путованьох мам наисце красни памятки – виприповедала нам Деяна, а мама и тато надодаваю же барз люби шедзиц и у татовим камиону и у авту, та випатра и ту крев нє вода.
Тотово любя путовац
Замерковали зме на дружтвених мрежох же Тотово вше даґдзе путую. О тим Деян гутори.
– Я ше од 2007. року преквалификовал за професийного вожача и одтеди вожим медзинародну шпедицию. Перше сом вожел за домашнї фирми, а тераз сом уж 9 роки у Словениї. Нє лєгка то робота, барз одвичательна, насампредз, и ма вецей неґативни боки як позитивни. Єдино же плаца лєпша як у Сербиї, алє мнє найбаржей хиби фамелия. Чежко ми пре тото же сом ридко кеди дома, та вец кед сом шлєбодни найважнєйше ми буц зоз нїма, чи дома, чи даґдзе одпутуєме. То ми тиж вельо значи, бо док сом роснул нє мал сом таки дожица, прето сцем же би тераз Деяна мала таки красни памятки – гвари Деян, а Ивана предлужує:
– Єдноставно, барз любиме путовац, чи по нашей жеми, чи до иножемства, по окруженю… За Нови рок зме нащивели Братиславу и було нам барз крашнє. То и найважнєйше же зме вєдно, а ище и кед зме на красних местох, вец то праве дожице. Важне з ким ши даґдзе, та анї нє таке важне дзе – толкує Ивана.
Гоч вельо путую, гваря же любя Керестур, бо є валал у котрим єст скоро шицко цо потребне за сучасни живот.
– Єст и вельо змисти за дзеци и можлївосци же би ше образовали. Пачи ше нам же ту єст и вельо манифестациї, фестивали, рижни случованя и валал ,,нє мертви”, як цо даяки знаю буц – закончую Тотово, хтори ше крашнє прилагодзели ґу своїм согражданом Керестурцом, Руснацом, и гваря же нє мали нїяки нєприємносци, и цо найважнєйше – ту ше нє чувствую як цудзи.
За Вилїю руски єдла
Тотово преславюю швета, углавним, по новим календаре як и векшина у Керестуре, гоч Ивана почитує и свою традицию.
– Деян римокатолїцкей вири, я православней, а Деяна кресцена у керестурскей Церкви. То праве обєдинєнє, гоч и календари лєм розличне рахованє часу, Бог єден – гвари Ивана. Так и Деян дума и надополнює же на Вилїю його супруга прави капущанїки и бобальки и барз ше уж випраксовала, та любя и тоти руски традицийни єдла.
