Ище вше зме у горуцим лєту и на лєтнїм школским розпусту, кед школяре уживаю на рижни способи и на местох за одпочивок, купанє, слункованє, вшелїяке бавенє. А шицко тото можу робиц и у своїм месце кед маю дзе, як и наш собешеднїк дванацрочни Матей Кршич зоз Руского Керестура.
Вон бива при беґелю, та як гвари його мама, вше дзешка бега, а шлєбодни час найчастейше препровадзує так же ходзи лапац риби з пайташами, або зоз своїм оцом. Тото роби пополаднями, а зачудовало нас же ше Матей нє лєм одпочива, алє по своєй дзеки ходзи и до єдного валалского бициґлара, бо ше му барз пачи оправяц бициґли.
Матей ше источашнє ище дакус одпочива и од беганя за лабду на трениґох двох фодбалских клубох у Оджаку и Апатину, у хторих бави уж пейц роки и дзе посцигнул одлични резултати. И нашо читаче го уж упознали як барз талантованого бавяча, чуєме же тоти бачикове цо ше розумя до спорту, оценєли же є найталантованши мали фодбалер у кулскей општини.
МА 90 МЕДАЛЇ, А 9 ЯК НАЙЛЄПШИ БАВЯЧ
Гоч ище нє ма вельо роки, Матей вчас почал бавиц фодбал, та з екипами з хторима бавел освоєл коло 90 медалї, а од того 9 поєдинєчни, за найлєпшого бавяча, за стрилца одн. ґолґетера, бо бави на позициї лївого кридла и ґоли дава з лїву ногу. По каждим турнире Матей надавал по два ґоли, а у ногох ма, як гвари його оцец, уж вецей як 150 турнири.
Фодбал почал бавиц од першей класи основней школи, од шейсцох рокох, перше у керестурским Русину дзе почал тренирац, а нєодлуга потим винашол ше и у вельо векших, та и найвекших клубох у Сербиї. – Фодбал сом полюбел дзекуюци мойому оцови, бо и вон бавел фодбал кед бул младши. А кед уж бул старши бавел за ветеранох у сушедним Лалитю и мнє вше брал зоз собу. Кед ме там тренере и менаджере видзели як бавим, поволали ме тренирац до Оджаку – толкує нам Матей о своїх фодбалских початкох.
(Матей кучи долу други з правого боку)
БАВЕЛ И ЗА ПАРТИЗАН
У Оджаку перше бавел за Клуб „Текстилацˮ, отамаль прешол до Клубу „Оджак”, вец пошол до новосадскей „Войводиниˮ, потим до Апатину, а вец до Партизану до Беоґраду. Тераз бави знова у Оджаку, а дакеди и до Апатину пойдзе помогнуц. Як зме начишлєли, кельо медалї освоєл на турнирох, нє було анї єдней сезони же би нє бул успишни и добре бавел. Вибрани є и до селекциї Войводини дзе є од штерацец хлапцох медзи першима двацец бавячами.
Його родичи го барз потримую, и три раз до тижня одвожа на трениґи и на турнири кед треба. Гоч их син барз талантовани, же би бавел у найвекших клубох, то вимага и вель часу и вельо динари. Нажаль, у швеце одроснутих, скоро вшадзи, та и у спорту, нєшка ше вельо того патри през пенєж.
У сезони хтора пред нами, чуєме же Матея глєдали най бави або у Бачкей Тополї, або у „Спартаку” суботицким першолиґашу. Гваря його родичи же ше тераз о тим радза, та увидза же як одлуча. Матей на єшень почнє ходзиц до седмей класи керестурскей основней школи, та муши причекац ище тоти два роки док нє вирошнє же би ше вец указало кадзи ше далєй опредзелї бавиц.
НАЙКРАСШЕ КЕД ДА ҐОЛ
Питали зме ше Матейови чи му нє чежко тренирац и цо найволї у фодбалу.
– На трениґох ми нє чежко, найлєпше ми на концу тренинґа кед побегуєме и ноги вицагуєме, а трениґ тирва годзину и пол. А кед бавиме на змаганьох найволїм кед дам ґол, кед ґолман идзе на мнє и кед го лобуєм, а лабда закончи у мрежи. Од славних фодбалерох найбаржей ше ми пачи Неимар – виволал нам Матей свойо найкрасши фодбалски хвильки, и додал же и у школи найволї предмет физичне воспитанє и анґлийски язик. А як чуєме и анґлийски му будзе потребни, бо уж по нєшка дзекуюци фодбалу, надосц держави препутовал. Попри тим же нащивел велї городи у нашей жеми, бул и у Горватскей, Мадярскей, Болгарскей, Румуниї, Словацкей и Ческей, и гвари же ше му найбаржей пачело кед були у Праги, бо там видзел наисце красни город.
Вериме же о Матейових фодбалских успихох, понеже ма наисце златну лїву ногу хтора дава ґоли, учуєме ище вельо красного у рокох хтори приходза.
(Матей долу перши з лївого боку)