Од марца по юний того року у фамелийох дзе єст вецей дзеци, нє було єдноставно дома ше орґанизовац хто кеди будзе провадзиц наставу, та од септембра, кед дзеци пошли на наставу до школи, шицким лєгчейше и лєпше.
Сабадошово Мирослав и Наташа з Вербасу маю троїх школярох. Оґнєн ма 11 роки и школяр є 6-тей класи, Бояна ма 9 роки и школярка є 4-тей класи и Иґнят ма 7 роки и школяр є 2-тей класи и шицки тройо ше уча у Основней школи „Братство-єдинство” у Вербаше. Одлични су школяре, Оґнєн и Бояна мали шицки петици зоз шицких предметох и на каждим полрочю и на концу каждого школского року, а у тим року приключує ше ґу нїм и Иґнят, бо у першей класи було описне оценьованє. У школи су порядни на виборней настави мацеринского руского язика, участвовали и на програмох по руски, а попри того, ходза на анґлийски, занїмаю ше зоз спортом и уключени су до вецей секцийох.
Мирослав и Наташа гваря же им вельо лєгчейше тераз од септембра, кед дзеци на настави у школи, а и дзеци так вельо вецей любя. Вони обидвойо робя у Основней школи „Светозар Милетич” у Вербаше, Наташа як координаторка финансийних роботох, а Мирослав як домар-майстор.
– У прешлим школским року, од яри кед почала корона и кед шицки наставу провадзели онлайн, єдно дзецко провадзело наставу на єдним телевизору, друге дзецко на другим телевизору, треце на компютеру, я и робела з дому. Требало шицко поробиц и буц цали дзень доступни, та ми ше видзело же сом по цали дзень и при шпоргету и при компютеру. Нє було єдноставно, лєпше пойсц на роботу. Там кед ше закончи, замкнє ше канцеларию и вец дома ше роби лєм домашнї роботи. Щесце же и Мики бул дома, та вон могол робиц з Иґнятом, хтори ходзел до першей класи и могол му помогнуц, а требало му и присуство родителя же би го унапрямовал – гутори Наташа.
ДЗЕЦИ ПРЕ КОРОНУ ВЕЛЬО НАУЧЕЛИ З ТЕХНЇКИ
И Мирослав гвари же тераз, кед дзеци маю наставу у школи, вельо лєпше.
– Бояна и Оґнєн уж вельки и барз су добри школяре и самостойни су у ученю, так же шицки свойо задатки сами поробели и научели цо ше глєдало. Иґнят бул перша класа, та требало шедзиц з нїм же би шицко понаписовал так як ше од нього глєдало. Посилали зме шицко цо зробел учительки на вибер, консултовали зме ше зоз ню цо и як треба. Алє то цалком ишаке як кед би дзеци були у школи на наставней годзини хтору трима учителька. Барз важне и їх медзисобне друженє и комуникация зоз свою ґенерацию у класи. Иґнят ходзел до школи праве даскельо мешаци, вец почала епидемия ґрипи и були скрацени годзини и вец потим ше престало ходзиц до школи, та скоро же нє зна цо то школа. Тераз вельо лєпше. Заш лєм, було хасну, бо дзеци пре наставу з дому научели велї нови технїки комуникациї – гутори Мирослав.
Иґнят и Бояна до школи ходза кажди дзень, у истей су змени и после або пред наставнима годзинами оставаю у предлуженим пребуваню, там напишу домашнї задатки и науча нови лекциї, а кед треба ище дацо читац, то вец зробя дома. Оґнєн у процивней змени и после школи приходзи дому, а з дому ше учи и тоти днї кед ма онлайн наставу.
У Иґнятовей класи єст 16 школярох и їх нє подзелєли на ґрупи, а класи у хторих Бояна и Оґнєн векши и подзелєни су на два ґрупи, и кажда ма свой термин за наставу.
– Наставна годзина тирва пол годзини, а одпочивок тирва як и скорей.
Барз любиме же ше ходзи до школи и же ше видзиме и дружиме зоз товаришами, у школи нам крашнє и на настави, и на одпочивку. Ношиме маски, алє бизме волєли мац визири – гуторя Оґнєн, Бояна и Иґнят.
Оґнєн найволї математику, а барз люби и историю, бави шах и у Центру за физичну културу тренира одбойку и, як гвари, люби одбойку бо му и дїдо, мацеров оцец Райко Вулич, бул успишни одбойкаш. Бояна люби математику и физичне, рецитує, тренира рукомет и карате и шпива у Дзецинским хору Културного центра Вербас „Мали бачки шпиваче” хтори водзи дириґентка Єлена Алексич. Иґнят гвари же найволї годзини физичней култури, шицки предмети одлично зна, тренира рукомет, а як и Оґнєн и Бояна и вон ше найволї бавиц зоз товаришами на бавилїщу при їх будинку у населєню „Василь Копривица”, пойсц до баби Божани Вулич, дзе през лєто мали свой базен, або вожиц ше през Вербас на бициґли.
ПРЕ КОРОНУ ВЛЄЦЕ ДВА РАЗ БУЛИ У ИЗОЛАЦИЇ
Пре корону, того лєта Сабадошово два раз були у изолациї. У юлию Наташа мала симтоми корони, резултат анализи бул неґативни, алє заш лєм вец цала фамелия була у изолациї два тижнї. Другираз, кед Мирослав бул позитивни на корону, вец заш були у изолациї од 24. авґуста, так же перши два днї у септембру дзеци нє ходзели до школи.
– Добре же Наташа могла робиц з дому и же ми после изолациї ПСР тест бул неґативни, так же зме могли пойсц на роботу и дзеци до школи. Ми ше шицки защицуєме, ношиме маски, умиваме руки, ишли зме лєм на роботу, до предавальнї и дому. Добре же сом нє мал нїяки здравствени проблеми – гутори Мирослав.
Дзецом под час изолациї найчежше було же ше нє можу пойсц вонка бавиц.
– Кед зме пришли повесц дзецом же мушиме буц у изолациї, же нє мож пойсц вонка, а хвиля красна и розпуст, найлєпши час за бависко, Иґнят гварел же є барз жалосни же ше нє може вонка бавиц, Оґнєн гварел же є барз нагнївани, а Бояна гварела же то нє страшне, бо шицко то швидко прейдзе – приповеда Наташа.
ЛЮБЯ ПУТОВАЦ И ПОЙСЦ ДО ДЮРДЬОВА
Сабадошово любя путовац, того року були на Стриберним озеру, при Майданпеку, були 7 днї и там нащивели Ґолубацку твердиню, Райкову пещеру, Лепенски вир, два раз були на Дунаю при Апатину и каждого викенду, єден дзень, иду на вилєт.
– Барз любиме путовац и вец кед шеднєме до авта ми шпиваме по тамаль док нє сцигнєме – приповеда Наташа.
Любя пойсц и до родзини до Дюрдьова, до Молнарових. Владов оцец Мирон Сабадош з Дюрдьова у Вербаше мал бачика, мацерового брата, учителя Владимира Копчанского, та до Вербасу пришол за роботу. Роботу достал у Коцуре у Фабрики металних продуктох „Бачка” и у Вербаше ше оженєл зоз Софию, хтора пришла з Банату и була учителька и наставнїца музичного у ОШ „Светозар Милетич”. Тераз су обидвойо покойни.
– Любиме пойсц до Дюрдьова, до Ивана и Влади и до баби Ани. Дакеди останєме и два-три днї и барз любиме ґереґи, а любиме там пойсц и на кирбай – гуторя Оґнєн, Бояна и Иґнят.
ВЄДНО И ДОМА И НА РОБОТИ
Мирослав и Наташа вєдно робя, вєдно иду на роботу, дзеци, кед иду на авту на роботу, зохабя у школи и предлужа на свою роботу.
– Я ше добре одала, мнє супруг помага у шицких роботох. Дзеци блїзки по рокох, тераз уж лєгко, бо подросли, а кед були мали требало ше добре орґанизовац, лєм чкода же сом ше нє одала младша. Ми по цали дзень вєдно и вец з нами франтую, гваря нам же треба най идземе на „шацованє”, на анализу, кед можеме тельо вельо часу кажди дзень буц вєдно. Думам же добре же ми, цо зме найблїзши, же бизме були и єдно другому и нашим дзецом найвекша потримовка. Маме и анеґдоту. Требали у школи прияц ище єдного майстра и директорка ми ше пришла питац, чи ми одвитує же би супруг, Мики, дакеди робел пополадню, а чи да останє у першей змени як и я. Гварела сом же ми ту обидвойо службено, та най ше пита йому, нє будзем му я правиц розпорядок, так же зме и надалєй у истей змени – приповеда Наташа.
Сабадошово гваря же им корона нїч нє поремецела, анї є нє причина же би ше зблїжели, бо и скорей були барз блїзки. Любя буц шицки вєдно и час хтори вєдно препровадзую им найкрасши. Дзеци дома у шицким участвую, вєдно порая, миша, печу, варя, уча ше, радую и правя плани дзе буду ище путовац.