Заєднїца би могла поєднац пейзажного архитекту пре планске пошоренє теметова – замерковює бистро кедиш мой аґилни майстор Планчак, Новошорец. Приповедка заправо рушела якош о тим же як би хто сцел буц поховани. Ридка тема, алє реална. Припомло ше и на импресивни порядок заходноевропских цинторох, Нємецка, наприклад – од тих людзох зме вше преберали животни алґоритми, од техникалийох, ремеслох, фолксдойч ґаздованя по обисцу и на полю, по ґастарбайтерску праґматику швижих фасадох и орхидейох у облаку. Та чом би вец (за)гробна тема нє була тиж по углядзе на високопошорени цивилизовани (нє лєм християнски, Япон напр.) системи, котрим и так чежиме и нєзґрабно их имитуємє. Шветовно, граждански бешедуюци. Наприклад, Керестур ма каплїчку, алє нє обезпечує колумбарий, место одредзене за одкладанє урнох (у родзе зме уж мали кремацию – дїдова власна шестра Наталия Малацко так похована у Заґребе ище 1991. року). Бизовно же ше тема як така – „по aвтоматизме” придава духовней власци, алє котрей нє муши буц компетенция орґанизация теметова.
Факти сами зоз свою акцелерацию упутюю на тото же нєодлуга тота часц валала на концу годна мац вецей памятнїки як валал глави жительох. Думам же вец реално спомнуц пейзажного майстра з першого виреченя тексту, односно заєднїци же би ше одвичательно поставела ґу феномену як такому. Бо, ище за (тужемского) живота, длугорочни новосадски парох о. Миз спозорююцо замерковал же українска заєднїца практично щезла, скапала зоз тих просторох, нє розпознава ше ю, покля Руснаци – начати.
Як очиглядни памятнїк култури, теметови и їх (планске) ушоренє заслужую нашу полну увагу, покля ище о тим МИ одлучуєме. Донайпосле, то место на котрим скорей после, шицки закончиме.
Гоч контекст иншаки, надпомнєм же Шваби у Филїпове, валалє пар километри за Водицу, наприклад свой теметов, значи шлїд вецейвиковного живота на тим просторе, страцели. Нєшкайши жителє о предходних валалчаньох уж анї нє знаю. Слово, меркуйце, о „кратким паметаню”, так повесц, лєм даскелїх деценийох. Контекст, повторим, иншаки, алє сиґурне же нашлїднїки нє буду мац анї цо, анї нач чувац, кед себе спомин нє створиме сами.