Зоз цаловечаршим концертом хтори всоботу, 22. октобра, отримани у Спортскей гали у Руским Керестуре, дакедишнї популарни музични фестивал „Водова Фест” ше после скоро деценийней прерви врацел на сцену. Чи то останє лєм єднократне здогадованє на тедишнє керестурске „чудо” хторе за даскельо роки виросло до єдного з найпознатших керестурских брендох, чи то можебуц початок нового живота Фестивала хтори свойочасово указал и доказал же рок и електронска музика жию и звонка вельких урбаних штредкох, а же слово „провинция” ма лєм ґеоґрафске значенє, увидзиме. Тераз найважнєйше и основне праве тото – же „Водова Фест” ознова отримани и же прешол добре, найлєпше як могло у терашнїх обставинох. Керестурски базен дзе „Водова” почала нєшка иншаки, а пременєл ше и музични смак младей публики…
Орґанизаторе вельо ризиковали, знаюци же анї час, анї локация терашнього фестивалу нє идеални, окреме кед ше поровную з дакедишнїма веселима и безбрижнима лєтнима „фештами” у прекрасним и природним амбиєнту керестурского базену. Одскорей тиж познате же Спортска гала, найблагше поведзено, нє акустични простор, и же практично нєт (доступни) саунд-систем хтори тото може надополнїц. Ґу тому, як наупрекосц, „гедлайнере” тогорочного „Водова Фесту”, новосадски „Атеист Реп” и заґребацки „Бркови” у пост-ковид чаше аж надзвичайно концертно активни – граю часто и вшадзи у реґиону, такповесц дзе ґод лєм єст достаточно струї за „Маршали” и асфалту же би комби з бендом дошол. Наприклад, того мешаца обидва грали и у Новим Садзе, цо значи же их любителє з околїска уж мали дзе патриц.
Медзитим, праве интересантни вибор главних учашнїкох фестивалу, дзе шицки, два спомнути, плус зомборски „Нєозбильни песимисти”, квалитетни концертни бенди на чиїх наступох нє хиби анї атмосфери, анї енерґиї, а приступ ґу рокенролу таки же их можу слухац и тоти цо их нє слухаю, допринєсли же би ше ризик виплацел и же би на фестивал пришло солидне число нащивительох з валалу, сушедних местох и дальшого околїска. Ґу тому, треба спомнуц и наисце вигодну цену уходнїци и розумни цени напою цо тиж важне за атмосферу. Медзитим, голєм за мнє, символично найважнєйши арґумент прецо ше „Водова” удала, факт же од шейсц учашнїкох, половка з Керестура. Кристина Афич з вибором репертоару и интерпретацию достойно отворела фестивал, „Шалєна родзина” нас здогадла прецо их любиме, а „Дроп Сенсеи” свидомо жертвовал свой власни концепт за висши циль и шмело наступел на концу пред нєстандардну (и вистату) публику.
Углавним, тогорочни „Водова Фест” нас голєм на єден вечар здогаднул на „стари добри часи” кед Руски Керестур бул важна точка на реґионалней рок-сцени. Кед же будзе моци (бо дзеки сиґурно єст) отримац го и на рок, лєм напредок.