На фодбал ше углавним патри як на хлопски спорт и найчастейше ше бешедує о успишних фодбалерох, а ридше о фодбалеркох, гоч єст и велї женски клуби. Медзитим, єст и таке же у єдним клубе бавя и хлапци и дзивчата, як наприклад у пионирох керестурского Фодбалского клубу „Русин”, дзе на змаганьох нє мож нє замерковац и два талантовани фодбалерки, Валентину Кочиш и Хану Будински.

Валентина, школярка осмей класи, почала бавиц фодбал кед почала ходзиц и до школи, а рок младша Хана ше уписала на тот спорт у пиятей класи, гоч ю прицаговал и скорей.

Валентина

– Мойо старши браца фодбалере, та ме озда и вони инспировали же бим почала тренирац. Почала сом ше бавиц з лабду озда ище кед сом мала дас два роки. Накадзи сом могла тренирац, уписала сом ше на фодбал. Нє була сом єдине дзивче, думам же нас теди було три, алє мнє то анї нє було таке важне – гвари Валентина, а Хана додава же тиж одмалючка любела фодбал.

– Кед сом надумала же почнєм озбильнєйше тренирац, спочатку сом роздумовала о тим же будзем тренирац з хлапцами, алє такой на першим тренинґу сом була з Валентину, а и хлапци ме добре прилапели, та сом о тим вецей нє роздумовала – приповеда нам Хана.

Хана

Обидва ше складаю же фодбал вецей нє лєм за хлапцох и гваря же тот спорт интересантни и велїм їх пайташком, хтори го поряднє провадза.

– Хлапци на нас у бависку патра як и на других. Озда у каждей екипи з хтору зме потераз бавели було голєм єдно дзивче. Наприклад, у Брестовцу єст три дзивчата и барз добре бавя фодбал. То уж вецей нє таке нєзвичайне як цо можебуц було скорей – визначую вони два.

Тренинґи маю два раз до тижня, вец през викенд змаганя, и то им, як гваря, дакеди зна буц и напарте попри школи и других обовязкох.

– На тренинґу на початку бегаме, робиме вежби и копаме на ґол кед вежбаме фаули. Кед цепло, тренираме на Ярашу, а през жиму у Спортскей гали. Тренер нам Деян Йолич –толкую Валентина и Хана, хтори на змаганьох нєраз дали и ґоли. Хана бави у нападу, а Валентина вязни бавяч.

Фото: Ан. Медєши

– Бавели зме на велїх змаганьох у вецей местох, наприклад, у Вербаше, Бачким Добрим Полю, Брестовцу, Коцуре, Оджаку, Каравукове, Раткове… Потераз зме нє мали нїяки покалїченя. Дараз знаю буц даяки калїченя на змаганьох, алє болї даскельо минути и вец прейдзе – додаваю шмели фодбалерки.

Любя провадзиц шицки фодбалски клуби, алє кед би мушели видвоїц єден, гваря же би то була „Червена гвизда”, у хторей би раз любели и бавиц. Тераз су поволани пойсц тренирац до єдного женского клубу.

– Волали нас до Сивцу до женского фодбалского клубу. Там зме раз були на змаганю, видзели нас, а потим и поволали. Ище нє знаме чи прилапиме понукнуце. Медзитим, кед же и пойдземе, и далєй можеме бавиц и за „Русин” – гваря Хана и Валентина, хтори на „Русиновим” дресу ноша число 16 и 7. 

На питанє цо им найчежше у тим спорту, Валентина припознава же муши назберац вецей кондициї, алє вшелїяк, може вибежац цале змаганє, док Хана гвари же би требала вежбац приманє високей лабди.

На концу зме ше им опитали и хтори предмети найволя у школи, та нам Хана гварела же то физика, гоч ше на контролним вше побунї, док Валентини облюбене физичне и анґлийски язик.