Цалком опредзелєних спортистох було вше. Нєт их вельо, алє кед ше раз опредзеля за любени спорт, у хторим укажу свой квалитет и талант, у тим спорту оставаю вше. Єден з нїх Славко Надь Дуцо, дакедишнї рукометаш Русина, потим рукометни судия, а тераз и рукометни тренер. Кед слово о рукомету, Дуцо посциговал позарядово резултати у шицких обласцох – и як стандардни першотимец Русина, кед дзелєл правду на рукометним терену, а и тераз кед водзи екипу на змаганя.
З рукометом ше першираз стретнул ище кед ходзел до основней школи у Руским Керестуре. Вше бул у якихшик школских екипох и, так повесц, бул стандардни бавяч. Без хторого ше нє могло.
– Рукомет сом такой полюбел. Вельку заслугу за тоту першу любов ма мой перши тренер Владимир Гарди Вили. Нажаль, вон уж покойни, алє думам же би без його помоци у моїх перших рукометних крочайох, зо мнє нїч нє було. Бул прави тренер, цешел ше вєдно з нами кед зме були успишни, а нагнївани кед зме дацо нє зробели добре. Рукометни змаганя звичайно були внєдзелю предполадньом на 10 годзин. Тей нєдзелї зме бавели зоз екипу зоз Ґайдобри. Розумлїве, як и векшина младих соботу вечар зме шицки виходзели до дружтва. После друженя сом бул дакус „мамурни”, бо зме даксу вецей „поцагли” пелинковцу. Тренер Вили нас видзел, а окреме бул нагнївани на мнє, та ми загрожел же кед нє будзе задовольни з резултатом и кед нє будзем добре бавиц – вируци ме зоз клуба. На тим змаганю сом дал дзевец ґоли. Найвецей у моєй бавяцкей кариєри – гварел Славко Надь.
СТАНДАРДНО У ПЕРШИМ ТИМУ, А ПОТИМ СУДИЯ
Кед наполнєл 14 роки, уж бул стандардни першотимец Русина. Бавел на шицких позицийох, лєм нє бул ґолман. Углавним бавел на чежкей позициї пивота. Теди було чежко дойсц по стандардну позицию у тиму. Рукомет бул барз популарни спорт у Руским Керестуре и прицаговал вельо младих. Екипа на початку осемдзешатих рокох була єдна з найлєпших, кед нє и найлєпша рукометна екипа Русина.
– Тота ґенерация рукометашох ше будзе длуго паметац. У екипи бавели Юлин Регак, троме браца Малацково, Дюра Дудаш Лепи, Славко Джуджар, Гербут, Джуня, Мижо Семан, а на ґолу бул одлични Владо Еделински. Змагали зме ше у Бачкей лиґи и то барз добре. Посциговали зме одлични резултати, було вельо добрих бавячох, а и управа Клуба була добра. Теди предсидатель бул др Ярослав Колбас, а секретар Мирко Дудаш – гварел Дуцо.
Нажаль, його бавяцку кариєру претаргло покалїченє – зламал ключну косц. Алє и то го нє застановело же би претаргнул занїмац ше зоз рукометом. Предлужел ю зоз дзелєньом правди на рукометним терену. Як цо бул наймладши на терену док бавел, таки бул и медзи сидиями.
– Ми, пейцме, зоз Руского Керестура зме ше опредзелєли за судийску кариєру. Нє сцел сом претаргнуц зоз рукометом, а то бул єдини способ же бим ище остал на терену. Досц ми було шедзиц на лавки зоз резервнима бавячами. Школу, односно, обуку хтору орґанизовал Рукометни союз Войводини сом закончел 1984. року. То була озбильна школа, мал сом вельо теорийни и практични предмети хтори сом покладал. Успишно сом ю закончел, та сом достал лиценцу, односно сертификат, лєбо судийску диплому. З початку сом судзел у Зомборскей медзиопштинскей рукометней лиґи, а теди зо мну ище судзели Юлин Малацко и Янко Папуґа – гварел Дуцо.
Як надпомнул, спортски судия, насампредз, муши добре познац правила бависка, алє тиж так и преценїц же яке ба виско будзе на терену. З другима словами муши добре познац и екипи. Окрем того, важне буц физично и психично порихтани и одпочинути. То важни предусловия же би змаганє було коректно одсудзене и же би и побиднїки и тоти хтори страцели змаганє були задовольни. А, то барз чежко посцигнуц.
– Домашнї на змаганю вше маю предносц. Насампредз, же бавя пред свою публику и на своїм терену. На єдним змаганю у Оджаку, домашня екипа надумала буц побиднїк, медзитим, натрафели на барз добру госцинску екипу зоз Ґайдобри. Кед змаганє закончене пре рижни нєспортски справованя екипох на терену, вєдно зоз делеґатами зме ище дваипол годзини писали записнїк – гварел Дуцо.
И як судия Славко направел добру кариєру. З квалтетним судзеньом дошол по тедишню Другу союзну лиґу. Пошол би и висше, як гварел, лєм кед би мал стаємного партнера, односно судийску пару. Понеже бул наймладши судия, велька розлика у рокох була єдина причина же нє посцигол ище лєпши успих як рукометни судия. Оптимална розлика у рокох максимално два роки. У висшим ранґу змаганя судзел зоз познатима рукометнима судиями як цо Сава Доїч и Сава Миличевич, потим Милета Милюш.
ДИРЕКТОРСКА ФОТЕЛЯ
Пред двацец роками, точнєйше 1996. року рукометни терен зачерал зоз рукометну фотелю. Постал член Управного одбору РК „Русин”. Пошвидко постал секретар Клуба, а теди на функциї предсидателя бул Ярослав Виславски Муцо.
– Бул то час кед ше Русин врацел до Бачкей лиґи. Теди у екипи були: Салак, Сабадош, Дюрко, Тиркайла, Медєши, Будински, Стрибер… Прешол сом до управи Клуба и гоч сом нє бул на найвисшей позициї у Клубу, шицки ме волалали „директор”. На тей функциї сом ше намагал же би екипа вше була квалитетна. Вше зме мали 2-3 добрих бавячох и вше зме були високо пласовани на таблїчки. Теди зме до Русина приведли добрих бавячох з других местох як цо Япунджа, Пузович, Страхиня Станкович, Бошкович, хтори тераз у Израелу, Митар Маркес. У нас бавел и Абутович хтори познєйше бул найлєпши бавяч у РК „Вардар” зоз Скопя. Теди у Бачкей лиґи бавели екипи: Сримскей Митровици, Руми, Долова, Новей Пазови… було аж 14 екипи хтори були барз добри. Но, ми без огляду на їх квалитет посциговали одлични резултати то була екипа хтора ше могла пласовац до Першей Сербскей лиґи. Нажаль, ми за тоту лиґу нє мали досц материялни средства, та зме боди „предали” екипи РК „ТСК” зоз Темерину – гварел Дуцо.
ТРЕНЕРСКИ УСПИХИ
Єден кратки час Славко Надь бул и контролор у Войводянскей лиґи, а од 2008. року, кед оформени клуб, пошол до Оджаку за тренера. Ознова його любов спрам рукомету приноши плоди.
Початком рока Спортски союз општини Оджак преглашел найлєпши спортски колективи, спортистох, фаховцох и донаторох у спорту за 2016. рок. Медзи наградзенима и рукометни тренер Славко Надь з Руского Керестура. Успих посцигнул зоз екипу ЖРК „Диронь” хтори уж даскельо роки водзи як тренер, а од прешлей єшенї и пионирску екипу ЖРК „Оджак”. Од прешлей єшенї є вибрани и до фахового штабу Рукометного союзу Войводини за провадзенє талантованих рукометашкох народзених 2004. року и младших.
Припознанє, Славко Надь достал за посцигнути резултати екипох хтори предводзи. Сениорска екипа Женского рукометного клубу „Деронє” хтора ше змага у Другей рукометней лиґи Сербиї завжала пияте место, док у єшеньскей часци першенства була треца. У ярнєй часци маю шанси пласовац ше и на перши два места хтори водза до Першей рукометней лиґи.
Надьова робота припозната и у водзеню другей, младежскей екипи Дироню, дзе бавя дзивчата народзени 1999. року и младши. Вона на Покраїнским першенстве завжала 4. место цо єй дало пласман и на союзне змаганє хторе отримане у Мокрину. Там завжали 7. Место, гоч хибело кус щесца же би пласман бул и лєпши. На тих обидвох турнирох ґолманка „Дероньох” Йована Василькович достала припознанє найлєпшого ґолмана, цо єй отворело дзвери до екипи ЖРК „Вербас” дзе нєшка бранї, а хтора ше змага у Супер Б лиґи.
Прешлей єшенї тренер Надь превжал водзиц и пионирску екипу ЖРК „Оджак” дзе бавя дзивчата народзени 2004. року и младши, а дзе бавя и три рукометашки з Керестура. Тота ше екипа пласовала до закончуюцей ґрупи медзи 6 найуспишнєйши екипи у Войводини у своїм возросту.
Ґу успихом Славка Надя же би бул вибрани за найлєпшого рукометного фаховца Општини Оджак придодац мож и його вибор до фахового штабу Рукометного союзу Войводини за провадзенє талантованих рукометашкох народзених 2004. року и младших, дзе роби од прешлей єшенї.
Чежко предвидзиц же цо ше ище до конца спортскей и рукометашскей кариєри Славка Надя добре случи. Очиглядне же Славкова любов ґу тому спорту нєвимерлїва. Рукомет, вшелїяк, состойна часц його живота и обисца, бо и його супруга була рукометашка, а свою любов пренєсол и на свойо дзивчата.
ЗАЩИТА ПОЛИЦАЙОХ
– На єдним змаганю хторе сом судзел зоз єдним колеґом мал сом нєприємне дожице. Було то у Колуту хтори як домашнї бавели процив екипи РК „Пионир” зоз Суботици. Змаганє було важне, бо одлучовало хто ше пласує до висшого ранґу змаганя. Єден з управи домашнього клубу пришол до нашей зоблєкальнї и же би потвердзел побиду понукнул нам полну „акт ташку” з пенєжом и поволанку на вечеру после змаганя. Розумлїве, нє вжали зме. Судзели зме без гришки, гоч зме за собу мали полни трибини нагнїваних навиячох. Було их коло 600, цо значи же зме судзели под вельким прициском домашнїх. Було и бридки слова, и цильовали нас зоз упалячами… Но, як сом уж надпомнул, одсудзели зме коректно, а домашнї страцели зоз двома ґолами розлики. Кед зме напущовали терен и Колут провадзели нас 27 полицає и седем „марици” (полицийни авта) – памета Славко Надь Дуцо.