Хана Кочиш з Нового Саду на тогорочней „Веселинки” мала першу свою самостойну виставу подобових малюнкох. Тот хто на нєй бул, могол видзиц же є наисце барз талантована.
И попри тим же одмалючка єй рисунки и у оводи, а вец и у школи часто були виложени, Кочишова свой талант розвива при озбильних фаховцох. Уж два роки ходзи на годзини подобовей уметносци до Музею сучасней уметносцо, точнєйше до Студия „Мано”. Там два наставнїци, Миа и Даяна, велї дзеци школского возросту, медзи хторима и Хана, упутюю до швета уметносци. Рисую, малюю у рижних технїкох, зоз сухима пастелами, акварел технїку, технїку з тушом…
– Окреме ми интересантне кед малюєме „контра шветло”, а то випатра так же наприклад, птици хтори малюєм чарни, а доокола даяка „квичаца” позадина. А любим и теди кед нам задате же маме робиц у даєдней технїки познатих шветових уметнїкох, як наприклад сликара Енди Ворхола, вец иста слика у вецей фарбох – гвари Хана хтора люби рисовац людзох, алє нє у реалносци, алє так як их вона видзи и задумує. Инспирована зоз шицким цо коло нєй дооокола, а окреме кед попатри през облак и кед цали Нови Сад опрез нєй престарти, часто шеда за стол и малює, експериментує… Дакеди то природа, дакеди дацо видума, а ище вше люби рисовац облюбеного юнака з даєдного рисованого филма.
Хана ма лєм єденац роки и нєдавно закончела штварту класу ОШ „Йован Ґундулич” у Новим Садзе. Нє роздумує о тим цо будзе робиц о даскельо роки, гвари, тераз лєм малює, бо тото барз люби.
