З рока на рок у „Руским слове” новинаре/редакторе под конєц рока подцагую смужку визначуюци тото цо, у обласцох хтори провадза, означело рок за нами. Рубрику „Людзе роки живот”, у 2017. року без конкуренциї означел фельтон – Як (нє) скапал рокенрол. Идею же би ше почало з обявйованьом написох о рокенролу медзи Руснацами, порушал Борис Варґа, теди главни и одвичательни редактор новинох „Руске слово”, у єдней нєформалней розгварки. Теди ше роздумовало о дзешец предлуженьох хтори би здогадли на часи кед ше „шлєбодна музика” уцагла и до валалох медзи руску младеж, кед наставали перши бенди, кед були полни сали на иґранкох…
И попри тим же ше такой на початку видзело же шведоченя о часох найавтентичнєйшей револуциї XX вику, вискакую зоз узвичаєней фельтонскей форми подкрипеней з податками, приповедки хтори офарбели животи „малих” людзох ше указали як барз важни документ хтори одсликовйовал єден час о хторим нєшка шведоча на стотки видати кнїжки и енциклопедиї. Приватна история постала велька подїя. Виприповедани приповедки на автентични способ указовали як ше у єдним чаше меняла каждодньовосц, як ше менял обични живот вшадзи доокола, та и при нас, Руснацох. Интересантни були слички зоз живота людзох тедишнєй сцени рока у Югославиї, и вецей раз ше случело же вони були попреплєтани. Єднак були важни и ключни особи хтори меняли, формовали явни простор, и гевти цо були у циню, споза бини.
У нашим „мигелю” руских новинох приємне нєсподзиванє було кед нам ше явяли читаче хтори теди, 60-тих и 70-тих рокох прешлого вику нє були блїзко при урбаних штредкох, дзе ше, ясне, вше скорей доходзело до нових писньох, часописох, плочох. Вони так исто як и други, на вшелїяки способи, доходзели до инструментох, формовали бенди, грали по младежских Домох, з єдним словом – нє заоставали за векшима центрами. Вони нам давали драгоцини податки.
Кед ше зна же то були часи вельких пременкох у швеце, наглого технолоґийного розвою, алє и бунтох процив войни, на єден волшебни способ ше рокенролу нащежар отворело дзвери. Леґитимно вошол на нашо простори, розуми ше, з благословом партиї хтора, гоч подзелєна, була присутна у каждей клїтинки чловекового живота. И удало ше му, спаднул на плодну жем, приял ше, пущел коренї и розконарел. Озда и прето же млади теди анї нє були свидоми же яку важну улогу маю у дружтве, же им дата шлєбода. У ствари, же ю сами одняли за себе. Их нє нательо интересовала политика, вони сцели лєм грац, сцели ше забавиц, сцели мац длугоки власи, цо лєпши инструменти и добри имидж.
Рокенрол за собу прицагнул нову моду, мини сукнї и длугоки власи з хтору нє були одушевени анї родичи, анї професоре по школох, а понеже ше спочатку нє знало хто ЗА, а хто ПРОЦИВ, велї прето зобрали, вше були у пажераку, повируцовани зоз школи, подштригани на штред улїци…. Народна милиция з єдного боку на белавих шматох ношела пендрек, а з другого, прибор за штриганє. Алє и тому ше стануло на хвост.
На валалє ше ище баржей як по варошох, на рокенрол патрело як на цошка цо „одруток од швета”, цо пришло дзешка зоз Заходу и зводзи младих з драги… Велї родичи ше нє могли помириц зоз тим же им дзеци як заврачани з музику, и лєдво чекали послац их до войска, дзе ше им видзело же ше озда там „науча шора”.
Осемдзешатих рокох рокенрол пошол найдалєй. И нє лєм же охабел за собу моцни шлїди, означел ґенерациї и ґенерациї, рокенрол одгукнул у явносци. Популарна култура постава бренд, а остатнїх деценийох ше ю трима за културну студзенку, рокенрол ше виучує и на Факултетох…
Кед зме почали обявйовац фельтон о рокенролу, ридко хто одбил розгварку за новини. Велї нам дали барз хасновити информациї, и праве вони, нашо собешеднїки, були нам тот найважнєйши алат нєобходни за роботу. Така, приповедацка форма написох мала и свой нєдостаток, бо ше єдним видзело же так, другим же то було иншак и нє мож твердзиц же ше нам нє подкрадла и даєдна гришка, же зме дакому нє дали вецей простору, або аж на дакого можебуц и призабули. Дакеди нє мож було превериц информациї, бо тоти цо у бендох медзи першима станули опрез публики, уж зишли зоз животней сцени. Та заш лєм, гоч о їх драги у рокенролу други шведочели, у рукох зме мали наисце добри алат и знали зме же зме на добрей драги. За тексти о рокенролу у новинох нє маме податки, алє тих цо фельтон читали у електронскей форми, було вельо. З тижня на тидзень написи о рокенролу були у вше у самим верху того цо прицагло найвекшу увагу нашим читачом. Було нам мило.
И так од планованих 10 предлуженьох настали нєплановани 30. И попри тим же з тему кус крочели до дзеведзешатих рокох прешлого вику, кед рокенрол зиходзел зоз сцени, а место нього ше други пендрали, рокере остали дошлїдни и чекали.
Ми ше на тим нє застановели. Любели бизме єдного дня предлужиц рокенрол приповедку, и положиц точку на двацети вик, крочиц и далєй. Барз нам буду драгоцини здогадованя, а окреме тим хтори ше єдного дня зосцу глїбше зачириц до того феномену. Останє записане. И вони буду мац добри алат.