Уж зме навелько у децембру, кус-покус квици ше городи и валали, квици ше ядловци у наших домох. Децембер мешац у котрим ше найвецей купує дарунки и дарує, а дарованє як дїя иснує од самих початкох цивилизациї. Остали шлїди же ище людзе у пещерох медзи собу черали дарунки з любови, вирносци и почитованя. У чаше Рима почал обичай дарованя з нагоди Нового року и тот обичай сцигол и по нашо днї.
Фаховци твердза же дарованє барз важне за людску интеракцию. З таким ґестом дефиную ше одношеня медзи людзми, змоцнюю партнерски, фамелийни и приятельски вязи. И дарованє и приманє дарунку ма свой смисел, свою моралну, емотивну и психолоґийну вредносц. Уж саме виберанє дарунка виполнює нас з радосцу, бо зоз дарунком и убудуце будземе емотивно повязани з особу котру зме даровали.
През рок єст вельо нагоди за дарованє, алє децембер праве тот мешац у року котри ше окреме видвоює, у котрим ше чувствує якаш еуфория дарункох и дарованя, кед ше о тим найвецей роздумує, кед ше дарунки купує и кед ше найвецей дарує.
Тих дньох було швето св. Миколая, архиепископа мирликийского, по новим Григориянским календаре, алє вон як святитель прилапени у цалим християнским швеце. На заходзе вон ше слави як дзецинске швето и теди ше дарує добри и послушни дзеци. Святому Миколайови пошвецена и катедрална церква у Руским Керестуре, а и нашо владичество ноши його мено.
Святи Миколай народзени у городу Патара у обласци Ликия у Малей Азиї, од оца Теофана и мацери Нони у чаше римского цара Валерияна. Свой духовни живот розпочал у манастире Нови Сион, дзе ше замонашел. После шмерци родительох цале нашлїдство роздзелєл бидним.
И праве на памятку такому ґесту дарованя хторе ше памета виками, ми ище вше и нєшка на тото швето даруєме дзеци, а вони уж у найвчаснєйшим дзецинстве, як першого святителя, упознаю праве святого Миколая. Святи Миколай защитнїк нє лєм дзецох, алє и путнїкох, окреме морякох.
Дарованє то дружтвена гумана дїя, дїя любови и почитованя, а вредзи лєм теди кед є добродзечне и без обчекованя. Єдна арабска присловка глаши: „Кед маш вельо, дай од свойого богатства, кед маш мало, дай од шерца”, а мнє ше окреме пачи думка Ани Франк же „нїхто нїґда нє постал худобнєйши з даваньом”. У децембру права нагода обрадовац найблїзших, алє и ширшу родзину, познатих и приятельох, тих котрих ридше видзиме и стретаме. Зоз щирим дарунком витвориме и змоцнїме гевти глїбши, людски и психолоґийни вязи, та вихаснуйме нагоду и даруйме.