Славиме подїю Христового Воскресеня – преславюєме Христа, котри зоз своїм хрестом, зоз шмерцу и Воскресеньом пременєл судьбу цалого швета: тих цо жили, цо жию и цо буду жиц.
Ангел ше питал женом – мироносицом: „Прецо глєдаце Живого медзи мертвима? Нє ту є, алє воскрес!” (Мт 24, 5-6).
Зоз словами „Христос Воскрес” ми нависцуєме правду о тим, же прейґ своїх церпеньох и шмерци Господь прешол до нового живота. И тот преход Вон зробел пре нас!
Випатрало же шицко було обрацене процив Нього: и римска влада, яка нє церпела нїяки вияви шлєбоди духа, и власни народ яки ше го одрекнул, аж и ученїки – або посцекали або го зрадзели. Алє побида припадла Йому. Прейґ понїженя, хресней драги, мукох на хресту и гроба, Христос вошол до слави Воскресеня.
Шицко скапало: и смуток, и жаль, и слизи. И пришла радосц Воскресеня.
То главна правда християнскей вири: шмерц и грих надвладани. То значи же кед зме зєдинєни зоз Христом у Святей Тайни Кресценя, вєдно з Нїм умераме за грих и воскресаме до вичного живота.
Славне Воскресенє Христово – то швето побиди, бо шведочи побиду живота над шмерцу, правди над нєправду, добра над злом.
Пасха Христова – то швето живота, бо наш Спаситель зоз шмерцу шмерц надвладал и тим цо у гробох живот даровал. З Христовим Воскресеньом людска шмерц уж нє конєц, а початок иншакого вичного живота. Кед ше зєдинюєме з Христом – Жридлом живота, ми керуєме загрозу вичней шмерци.
Вира до пасхалней побиди Христа помага нам превозисц боль дочасoвей розлуки з нашима покойнима власнима и блїзкима, бо знаме же после загального воскресеня заш ше з нїма стретнєме у доме Нєбесного Оца, там дзе пошол и наш Господь порихтац нам место (Йо 14, 2).
Воскресенє Господнє – то длугообчековане швето нашого спашеня, сполнєнє Божей обецунки (Пост 3,15). Одкупительна Христова жертва нам отворела райски дзвери, алє нас нє зробела автоматски жителями раю; ми оставаме шлєбодни вибрац тоту драгу.
Воскресенє Христово – то швето радосци, бо наш Спаситель нас ошлєбодзел од знєвири, розпуки и смутку, и даровал нам силу радовац ше и там, дзе би ситуация випатрала безнадїйна.
Тота радосц лїчи шицки рани, яки зме мали и у тим Вельким Посце, и у прешлим року. И далєй преживюєме випробованя пре хороту, яка ше нєпреривно шири по цалим швеце, примушує нас буц на оддалєносци єдни од других, и нажаль, забера велїх. Кажди, хто дакеди прежил або прежива чувство одруценосци, болю, розчарованя и страху, най у Воскреслому Спасительови пренайдзе надїю спашеня и радосц нового живота.
Здогаднїме ше у молитвох шицких, хто умар од вирусней хороти, за хорих на тоту хороту, а тиж и тих, хтори оставаю з нїма, дохторох, медицинских особох, роботнїкох у шпитальох и волонтерох.
Паметайме же з тоту радосну вистку ше маме подзелїц зоз шицкима, хто у скорботи и кому потребна наша потїха. Помогнїме єдни другим ознова найсц радосц надїї – радосц Христового Воскресеня, яке приноши пременку и дарує нови дих у нашим живоце.
Тоту духовну радосц ношме тим, хто засмуцени пре рижни нєщесца того швета, а особлїво тим, кого нащивела чежка хорота, або бида, а ище баржей тим, кого понєволєл вирус страху, знємиреносци и безнадїї.
Най Воскресенє Христово змоцнї нашу виру до побиди добра над злом, живота над шмерцу, правди над нєправду.
Винчуєм радосни швета Воскресеня Христового и жичим шицким же би Господь воскреснул и у наших шерцох, же би щезли рижни нєпорозуменя и подзелєня, а запановала християнска любов. Най швето Воскресеня Христового будзе за нас радосц, подзековносц и надїя, най нас унапрями на драгу духовней обнови, най наполнї нашо шерца з пребаченьом и милосердийом.
+ Георгий Джуджар
Владика
ХРИСТОС ВОСКРЕС! – ВОИСТИНУ ВОСКРЕС!