После двацец рокох роботи у Общим шпиталю у Вербаше, як медицинска шестра на диялизи, Весна Афич, родом з Руского Керестура, одлучела пойсц до Нємецкей. И попри тим же любела свою роботу, припознава, же нєраз роздумовала як би було жиц дзешка индзей, у дакус ушореншей системи. Каждодньове путованє до Вербасу, часто роботни викедни, и баш нє найлєпша орґанизация на роботи з часом ю вичерпали, та пожадала пременку.
Нємецки язик почала учиц сама, од нули, и учела го рок и пол док го нє звладала по ступень Б2 хтори єй бул нєобходни за розгварку за роботу у Нємецкей. За тот час, попри каждодньовей роботи у шпиталю, Весна сциговала помагац и дома коло паприґи, а кажди шлєбодни час хасновала за ученє язика. У шицким тим, наглашує вона, вельо єй помагал супруг Кимо хтори шицки обовязки у обисцу превжал на себе.
– Од одлуки же будзем учиц нємецки, по одход до Нємецкей, прешло дас рок и пол. Документи сом почала зредзовац кед сом була на Б1 уровню знаня, цо даяки минимум же би ше могло спорозумиц, и видзиц розгварки за роботу – почина Весна. З початку єй, далєй предлужує, вельо помогла єдна малженска пара, нашо людзе, тиж здравствени роботнїки, хтори теди уж були у Минхену, а у хторих вона була госцинска.
– Одведли ме на диялизу, на їх роботу, видзиц як то випатра, чи ше ми пачи, и то ми барз значело. Нєодлуга сом достала даскельо поволанки за розгварки за роботу, алє сом их мушела обавиц особнє, нє прейґ интернету, понеже сом нє мала нїяких поштреднїкох. Шицко сом себе кончела сама – поцешено приповеда вона.
Перша станїца – Минхен
Перша станїца була єй Минхен. Домашнї, нашо людзе, ю дочекали, направели план путованя, та Весна о даскельо днї з Минхену, перше одпутовала до городу Лудвиґзбурґ (Ludwigsburg) дзе мала заказано першу розгварку, а потим, и на другу розгварку до городу Вилхелмсхафен (Wilhelmshaven). Задовольни з нашу вредну и способну собешеднїцу, на обидвох местох єй роботодавателє понукли роботу.
– Кед сом сцигла до того другого варошу, на сам сивер Нємецкей, вон ми випатрал якош мирнєйше, опущенше. Шицко було ровне як и у нас. Могла сом ше задумац як там жиєм. Понукли ми роботу и такой сом ю прилапела. Знала сом же буду вигоднєйши квартелї и менши видатки по члену фамелиї, понеже варош менши, та ми будзе лєгчейше витвориц шицко цо нєобходне за злучованє фамелиї – роздумовала мудро Весна, а после розгваркох за роботу и врацаня до Сербиї, ушлїдзело рихтанє документациї, цо бул, як гвари, найстреснєйши период.
У тим процесу глєданя визи за роботу, приповеда Весна, було превельо бирократиї и нєясносци, а шицко тото кончела сама, без поштреднїка. Аж и у фирми дзе ю сцели запошлїц, нє знали процедуру директного запошльованя странца до їх держави, та им вона сама толковала цо маю робиц. Но, на концу, як и вше, труд ше виплацел.
Початки у Нємецкей
Весна до Нємецкей, тераз уж занавше, сцигла у априлу 2017. року и такой почала робиц. У септембру ґу нєй пришол и єй супруг Кимо, потим и дзивче Мартина, док им син Андрей пришол аж о рок и пол, на свою окремну визу, понеже мал вецей од 16 роки.
– З початку було досц чежко бо ши сам у другим швеце, други язик, нїкого нє познаш. Орґанизация роботи ше досц розликовала, гоч сама робота на машинох була подобна як и у Сербиї. Понеже ше нє можеш лєгко виражиц, бешедуєш мало, а кажда обична бешеда ци постава напор. Колектив ше ми нє барз пачел. Главна медицинска шестра була дакус нєприємна, нєфлексибилна и нє бул єй циль направиц колектив хтори би добре функционовал. Нє приставала нї на яки компромиси и шлєпо ше тримала шицкого – приповеда Весна о своїх початкох у новим штредку.
После 24 мешацох на роботи, як предлужує, достава ше можлївосц пременїц роботу без обвисцованя бироа за странцох, цо и вихасновала.
– Кед сом достала нєогранїчену роботну дозволу, такой сом глєдала друге место. Патрела сом Дортмунд пре його аеродром, и добру авионску линию з Беоґрадом.
Людзе на сиверу наисце жимнєйши
У Дортмунду ше сама робота на диялизи нє розликує вельо, приповеда Весна, алє колектив вельо приємнєйши.
– У Дортмунду, у моїм колективу, шицко опущенше, отворенше, комуникация медзи людзми приємна, як зоз колеґами, так и зоз дохторами и пациєнтами. Ту вельо лєпше прилапюю других. Шицки су єднаки, без огляду на материялни або дружтвени стан, на националносц… Толеранция и солидарносц на високим ступню, ценя ше морални вредносци и доброго роботнїка, припознате же кед добре робиш будзеш и материялно наградзени. И сами Нємци барз отворени и дзечнє прилапюю странцох хтори порихтани интеґровац ше до дружтва – толкує Весна.
А кед слово о квалитету роботи и здравства вообще, приповеда вона далєй, сами апарати за роботу на диялизи нє напреднєйши од тих у Сербиї, но ґенерално здравство, заш лєм понука вецей можлївосци.
– То єден стандард хтори трима компания „Фрезениус”, и ище даскельо фирми, алє шицко ше зводзи на исте. Тоти машини хтори ми ту маме єст и у Вербаше, у Сербиї. Но, диялиза єдно, а ґенералне здравство заш лєм инше. У здравстве ше роби на висшим уровню, алє зато же су богатши, та єст вецей и можлївосци. У нашим околїску єст универзитетски клинїки, вони маю виглєдовацку роботу, и трудза ше унапредзиц гоч хтору обласц у здравству. За пациєнта ше максимално швидко остараю и дияґностика одлична, а вец даю и одвитуюцу терапию. Лїченє доступне каждому бо є скоро задармо, окрем кед ше сцеш лїчиц на приватно. Даєдни людзе ше приватно осиґурую, и вони маю першенство над державним осиґураньом, цо значи же скорей достаню термин. Но, вельо вецей вец и плаца доприноси же би мали тоту вигодносц – заключує на концу Весна о здравству у Нємецкей.
Керестур хиби, Сербия нє нательо
– Любим голєм раз до рока пойсц до Керестура, на першим месце препровадзиц час з моїма родичами, видзиц родзинових, пайташох, алє и людзох з хторима сом таку вельку часц живота препровадзела. То нам шицким хиби. Дзеци нє надумани врациц ше, ту ше уклопели, функционую… а я и супруг останєме ту по пензию, а после увидзиме кадзи нас живот одведзе – закончує Весна.
