У нашим найвекшим валалє Руским Керестуре по григориянским календаре прешлого викенду преславене найвекше християнске швето Воскресенє Христово – Пасха, або Велька ноц. Того преступного року Пасха у других наших парохийох цо ше тримаю юлиянского календара будзе аж о мешац. Правда же и тоти часово подзелєня нє служа нам на чесц, алє су плод „дзелїтеля”. Но, и Керестурци заш лєм нє були сами, алє з векшину християнох преславели тото швето. Преславели го тераз и Руснаци у старим краю, на Горнїци, дзе ше тиж зачували и специфични вельконоцни обичаї, а медзи нїма и пошвецанє пасхалного єдзеня. Най здогаднєме, з тим обичайом войводянски Руснаци и Українци учишлєни на державну лїстину нєматериялного културного скарбу у Републики Сербиї.
И у Керестуре того року, праве на пошвецаню кошаркох було вельо домашнїх и госцох, а богослуженє Велького пиятку тиж було крашнє нащивене.
Заш лєм, Велька ноц нє лєм обичай. За вирних котри ше и духовно пририхтовали би мала буц вельо вецей. Як у своєй винчованки пише и наш владика Георгий, Пасха значи побида живота над шмерцу, вона пременєла историю швета бо ошлєбодзела людски род од чежкосци гриха и його пошлїдкох. Пасха тиж значи же Исус и нєшка живи! Пасха прето и нам нєшка приноши правдиву радосц и дава надїю. Нє лєм до живота после шмерци и нашого власного воскреснуца. Пасхална радосц нам дава глїбшу димензию и терашнього живота котри операме на материялних видлївих вредносцох та су нам, нажаль, на першим месце. Заш лєм иснує и нєвидлїви, духовни швет. Гоч нам материялни найважнєйши, вон преходни и препада, а духовни остава. Прето вредзи применїц у каждодньовим живоце духовни принципи, а за християнох то насампредз медзисобна любов котру Исус розказал на Остатнєй вечери.
Кед би ми, християнє, о тим найбаржей дзбали, вец бизме керовали нєпорозуменя и правоценя, огваряня и увредзованя, та и войни и други страхоти…, поготов же тото коло чого ше нє складаме заш лєм – преходне и препадлїве.
Христос Воскрес! Наисце Воскрес! И з очми шерца знаме же є и нєшка живи, з нами, у каждей хвильки.