Од Святого писма преверене же ше особи и заєднїци идентификую и вредную „по дїлох“, а нє по словох, обецункох и послушносци власцом и силнїком; менєй по словох, бо „премоцне слово може и забиц“, а найменєй по „активизму“, окреме политичним, без резултату як тирвацого явного общого добра. Вельо глїбши животни правди нєшка одруцени и практикую ше, як система вредносци, политични и аматерски активизем, окреме политични, хтори найчастейше тирва по перши идуци виберанки, алє и надалєй дїла нє критериюм.
Чом? Прето же людзе, та и Руснаци, похопели же нач талант и витирвала робота, кед до вигодного статусу мож дойсц и без образованя и без роботи з видним резултатом, „з политичним активизмом“ и потримовку векшини, нє важне кого и якей. На дїлу популизем, а нє професийна компетенция.
То симулация демократиї, бо демократия математично нє можлїва. По Паповей адюнктивней теореми двоме мудри можу надгласац єдного дурного, алє по популизму и двоме дурни можу надгласац єдного мудрого. Прето професийна компетенция и закони хтори чуваю оптимални вредносни ориєнтациї, єдина здрава основа отримуюцого розвою дружтва. Теди нє важне хто на власци. У Сербиї, та анї при Руснацох нє так.
И Национални совит Руснацох и Управни одбор Заводу за културу войводянских Руснацох у своїм составе ма вељку векшину политичних активистох, або аматерох, а нє професийно витворених людзох з дїлом. Оможлївює то система вибору членох НС. Напроцив, професийно витворени людзе цо су витворенши, то су нєпопуларнєйши.
Чом? Прето же су живи доказ власней яловосци тих хтори о професийней компетенциї одлучую, а тот механїзем оможлївює партийом на власци контролу над Совитами. Нє чудо, кед за першого чловека актуалней власци идол нєписмени Милош Обренович, а нє Тесла и Андрич. Тесла єден, а електричарох вельо. Так то кед „култура нє совисц чловечества“, та нач вец дїла и пенєж трошиц на културу. Важне ше отримац на власци цо вецей мандати и на тот способ задавиц людзох з дїлом, бо вони доказ власней ялосвосци, а векшина нє люби ше зочовац зоз глїбшима животнима правдами. А, руку на шерцо, приноши то и за ялових дробни, лєбо и значнєйши бенефициї, од лєпше плацених функцийох, чи значни кредити по безповратни милионски суми рижних „державних стимулацийох“.
А тераз о тайним и явним гласаню як ткв. демократичним принципу. Явне гласанє вираз векшей явней обовязки. Теди муши чловек ясно повесц и добри, и подли боки дїла и особи о хторей ше вияшнює. Тайне гласанє олєгчує виражованє анимозитету, зависци чи вимсценя, без явней одвичательносци. Иншак би ше нє случовали парадокси яки приходза до вираженя при вибору членох националних совитох и управних одборох.
Же нїч нє видумуєм, анї нє здзерам з пракси, з рижнима мимикриями прикривани глїбши животни правди, здзераюци пасма мертвого язика и оголююци живи идеї, лєм обрацам увагу на остатнї приклад вибору кандидатох за членох Управного одбору Заводу за културу войводянских Руснацох. Од штернац предложених кандидатох, лєм двоме кандидати задоволюю критериюм професийней компетенциї у подручю култури. Маю дїло як доступне явне обще добро. Остаток аматере и политични активисти, декларовани „вельки Руснаци“ без дїла у култури хтори буду одлучовац цо интерес Руснацох и цо за нїх приоритети. Правду о хторей пишем висловел сам Предсидатељ Националного совиту Руснацох.
И цо ше случує? По законїтосцох, хтори сом описал, найвецей гласи за предсидателя Управного одбору достал чловек за хторого нє знаме анї цо є по образованю, анї хторе и яке дїло за нїм стої. Знаме лєм же є политични активиста и на словох декларовани „тварди Руснак“. Найменєй гласи з тайним гласаньом доставам я, снователь наймоцнєйшого русинистичного центру у швеце, цали живот його руководитель, автор пейдзешат кнїжкох, понад тисяч филолоґийних и литературних роботох, з подписами и менторством снователь пейцох стреднєевропских русинистичних центрох, два раз академик, почесни доктор медзинародного универзитету, ношитель шейсц медзинародних припознаньох и шицких домашнїх наградох и припознаньох за доступне явне дїло од общого добра.
Цо то доказує? Же нас до деґенерациї и пошвидшаней асимилациї здумано водза нє лєм актуални власци, алє и ми сами, чий вираз Национални совит Руснацох вибрани нє по професийней компетенциї.
Цо ше мнє дотика може вибрани Предсидатель Управного одбору заводу буц и предсидатель Сербскей напредней странки, може буц и премиєр Влади Сербиї, кед им сполнює критериюми, алє предсидатељ Управного одбору Заводу за културу войводянских Руснацох, чий член сом мал добру намиру буц, нїґда нє годзен буц. Прето сом задзековал на членству, окреме подзековни тим пейцом особом хтори мали довирия до мойого дїла и моєй особи. Шицко то робим же бим зачувал здрави розум, достоїнство дїла и морални интеґритет. Най бизме ше нє страцели у стварносци и историї покля нас ту ище вше єст гарсточка.
Omnia tempus habent!