Мала лєм два и пол роки кед зоз буквох вискладала свойо мено. Кед почала ходзиц до оводи, Елена знала и читац и писац, алє и виприповедац пречитане. Праве прето ю учителька у першей класи предложела на змаганє з язика. Елена була од шицких НАЙ.
Кед сце преходзели през Нови Сад, вериме же сце видзели даскельо билборди на хторих представени школяре з основних и штреднїх школох, хтори прешлого школского року посцигли найзначнєйши державни и медзинародни успихи. На єдним з нїх и Елена Деметер, школярка другей класи ОШ „Доситей Обрадович”.
Елену, ище як малючку, барз интересовали букви. Часто стала при постеру з азбуку залїпеним на фрижидеру, розпатрала, шацовала, а вец швидко одбегла до хижи и пробовала з тих буквох вискладац даєдно слово.
Дизнийово сказки ю уведли до швета у хторим вона найволєла буц – медзи животинями. Кед почала ходзиц до першей класи, у „боравку” понагляла поробиц домашнї задатки, а вец зоз библиотеки вжала кнїжку и читала потамаль покля по ню нє пришли мама або тато.
Еленова учителька предложела же би вона и ище даскельо школяре пошли на Медзинародне змаганє з читательства на Златибор, дзе ше оценьовало розуменє пречитаного текста. Нє погришела. Елена була перша и директно ше пласовала и на тогорочне змаганє.
Опитали зме ше єй же цо найволї читац, гвари, чежко ше єй одлучиц, гоч нам вивоволала же кнїжки з едициї „Чаривна хижка на древе” (Лаґуна), тераз найволї, и шицким их препоручує.