Ище як хлапчик, Звонимир ше часто припатрал на нєбо же би видзел авион и вше задумовал як то лєциц и управяц з таку єдну ,,чудесну машину”. ,,Шнїл” о тим же би бул пилот, а тот дзецински сон му ше и виполнєл.
Фестивал жридлового шпиваня ,,Най ше нє забудзе” зазберує велїх Руснацох на єдним месце у Дюрдьове. Того року, у дворе Основней школи ,,Йован Йованович Змай”, дзе бул отримани фестивал, стретли зме Звонимира Мудрия зоз Австалиї, хтори зоз свою супругу Марию пришол нащивиц свойого брата Йовґена и обисц валал у хторим ше народзел. Була нам то нагода за стретнуце и приємну розгварку.
Наш собешеднїк нєшка жиє на Златним побрежю (Gold Coast) у держави Квинсленд. Гоч прешло вецей як пейдзешат роки од кеди ше преселєл зоз фамелию на нови континент, Звонимир ище вше добре памета перши мешаци живота у Австралиї.
– Зоз фамелию сом ше преселєл до Австралиї 1973. року. Кед зме пришли, нє знали зме, такповесц, нїкого, а нє знали зме анї язик. Но, нє були зме цалком сами понеже брат рок чи два пред тим пришол тадзи жиц. Перши пол рока, покля сом нє звладал язик, робел сом вшелїяки роботи – у фабрики, вожел сом камион, автобуси, видлїчкар, а вец кед сом ше научел бешедовац по анґлийски, то уж була друга приповедка – започина Звонимир нашу розгварку.
Дванац роки у хмарох
Ище як хлапчик, Звонимир ше часто припатрал на нєбо же би видзел авион и вше задумовал як то лєциц и управяц з таку єдну ,,чудесну машину”. Шлєбодно можеме повесц же ,,шнїл” о тим же би бул пилот, а тот дзецински сон му ше и виполнєл. На двацец седем роки, наш собедешнїк шедзел у кокпиту.
– Постац пилот нїяк нє лєгко и тоту роботу нє може окончовац гоч хто. Добри три роки сом ше учел у школи же бим постал пилот. Паметам же зме перше учели о самим авиону, потим зме учели о тим хто пилот и яки його задлуженя у тей роботи, учели зме о аеродинамики, як авион лєци. Вельо годзини зме пошвецели и хвилї, бо нє шицко єдно кед це влапи буря, а ти ше нє маш дзе спущиц – приповеда наш собешеднїк и предлужує бешеду о тим як то випатрало кед ше нашол у бурї.
– Мой брат пришол до Австралиї и були зме даяки тристо километери од Бризбейну кед пришла барз велька буря. Бул сом на то порихтани и знал сом велї места на хтори ше можем спущиц. Того дня сом мушел злєциц и гварел сом братови же ше спущиме на пажицу. Йому то було нєобичне и паметам же ми ше лєм питал дзе би ше требал тримац. Одповед сом му же за ремень, а вон ми гварел ,,Здрави будз!”, цо ми и нєшка шмишне – зоз ошмихом нам виприповедал Звонимир.
После трох рокох, пришол час же би покладал за пилота. Покладанє тирвало три днї и було подзелєне до даскелїх етапох. Под час покладаня, кандидати робели под прициском, понеже ше на тот способ преверйовало хто за тоту роботу, а хто нє.
Звонимир як пилот робел дванац роки. Интересантне спомнуц и тото же у Америки купел план и шицки нєобходни часци та сам направел авион, хтори длуго роки вожел. Любов ґу лєценю и авионом пренєсол и на свойо дзеци, а єдна од його трох дзивкох, аж и рушела по оцових драгох и постала пилот.
Тренирал у Китаю
Ище кед жил у Дюрдьове, Звонимир тренирал карате. Кед ше преселєл до Австралиї, тот спорт предлужел и там тренирац.
– Любел сом карате, алє ми ше ище баржей пачел вушу, хтори ше у Китаю учи у будистичних храмох. За вушу нєт велїх учительох, та сом набавел кнїжки и учел сом по нїх. Кед сом пошол до Китаю, стретнул сом єдного учителя хторому сом указал цо знам. Вон ми ше теди питал хто ми учитель, а я му гварел – кнїжки. Було му то нєзвичайно и нє могол порозумиц же як кнїжки. З оглядом же сом китайски язик нє знал, нє могол сом читац тоти кнїжки, та сом ше учил зоз фотоґрафийох. Я у своєй глави пораховал як би даєден рух требало вивесц, та сом так и робел. Кед сом му то шицко потолковал, учитель ме вжал до школи и я бул єдини били чловек у тей школи – гварел нам Мудри.
Кед ше зоз Китаю врацел назад до Австралиї, наш собешеднїк отворел свою школу вушуа, оформел тим зоз хторим ходза до Китаю на змаганя на хторих були досц успишни. Лєм Звонимир ма штири-пейц златни медалї и исто тельо стриберни зоз рижних змаганьох.
Ужива у путованю
Уж зме гварели же Звонимир робел рижни роботи у Австралиї. Кед напущел авияцию, отворел свою програмерску фирму, а остатнї даскельо роки, вєдно зоз свою супругу Марию, роби у будовательней индустриї. Купую стари хижи, реновираю их, лєбо вибудую нову, та их предаваю. Як нам гварел, роботи наисце маю вельо, алє у остатнї час найволя вилагодзиц себе и путовац по швеце. Скорей як цо пришли до Сербиї, були у Русиї, зоз Сербиї пошли до Нємецкей, а у плану им було пойсц и до Ирскей, у хторей хвильково жиє и студира Звонимирова наймладша дзивка.
