Єеееееей, иду швета, шицко красне, лампочки, писнї, нєроботни днї, журки и друженя, ю-ху… Прави ше плани хто дзе идзе, зоз ким, яка музика будзе, цо облєчиц, цо будзе за послуженє. Сумирує ше рок за нами, подцагує ше смужки и прави плани за нарок… Углавним ше так преславя наступни швета. Медзитим, велї дочекую швета зоз менєй ентузиязму. Могло би аж повесц, без нього. Дахто муши робиц, дахто можебуц страцел дакого, а дзепоєдним ше „увалєл” дахто кого нє можеме так лєгко вифуркац.
Я дзешка помедзи, у лимбу. Можебуц будзем робиц, можебуц орґанизуєм дацо у власним доме, можебуц ше дистанцуєм од людзох, то шицко ище под знаком питаня, алє єдно знам – хто сиґурно будзе зо мну през швета: то моя нова „пайташка“, депресия. Ф32, як ю психиятри класификую у реґистру.
Кед сце думали же тераз будзем ламентовац пре тоту дияґнозу, як ми чежко и подобне, погришно думаце. Мал сом намиру же бим гевтим хтори, на їх щесце, нє маю поняце же цо то Ф32, помогол, кельо можем, же би похопели, а гевтим хтори жию зоз тоту дияґнозу помогол, заш кельо можем, же би ше деавтостиґматизовали. Нє могол сом найсц лєпше слово, алє, розумице цо сцем повесц.
За початок, задумайце, лєбо ше здогаднїце дакого хто дакеди през швета зламал ногу, лєбо достал запалєнє плюцох, лєбо му дияґностикована даяка озбильна хорота. Задумайце як тей особи од телїх вельких обчекованьох, шицко прешедло. Здогаднїце ше тераз, чи сце таку особу нагваряли же би ишла на преславу Нового року, лєбо по шпиваню. Лєбо чи бисце були у фазону „Дай, таргнї ше, видзиш же шицко супер, шицки нашмеяни, лєм ти без вязи”. Вироятно же нє.
Е, исто вам так и зоз депресию, алє на квадрат. Кед дахто депресивни, таки слова єдноставно „но-но”. Яґод цо покалїчени нє може танцовац, так нє може анї депресивни буц весели и прето, нє правце будалу од себе зоз такима пробованями и нє трацце свой и його час и нерви на ялови и контрапродуктивни прешвечованя. Место того, опитайце ше им же чи можеце дацо за нїх поробиц, як цо бисце ше опитали и дакому хто ма рака, наприклад. З таким приступом, ем ше наисце интересуєце як му помогнуц, ем му даваце потримовку. Но, та, исте вам таке и зоз депру. То нє стан „смутни сом”, то баржей стан „нїч сом”, и кед дакого у такей ситуациї иритируєце зоз гайдеканьом и туню филозофию, лєм го дриляце же би ше чувствовал ище горше. Ище єдно „но-но”. Найлєпше цо можеце зробиц, то дац им до знаня же сце ту, же можу на вас раховац, вислухац их, облапиц, пробовац розумиц… И то – тото.
И на концу, прецо сом тото шицко написал? Кед дахто зламе ногу, лєбо розбиє главу, о тим нє пише, та цо я ту допивам о депри тераз? Га, прето же депресия нєшка єдна з найрозширенших хоротох на швеце, прето же може мац фатални конєц, прето же є озбильна психиятрийна дияґноза и прето же є у нашим дружтве стиґматизована. Та прето, праве тераз кед швета, и кед депресивним людзом вельо чежше як звичайно, пишем тот текст. Прето же ше од депресивних „обчекує” же би були радосни як ви, а вони то, єдноставно, нє можу. Нє же нє сцу, алє точно, нє можу. Пишем прето же би и ви без „Ф” и ми зоз ню, похопели же то нє ганьба, алє цошка зоз чим ше жиє, бори и дацо цо ше победзує. Кед вас болї зуб, пойдзеце до зубара, кед болї шерцо до кардиолоґа, а кед болї душа идзе ше до психиятра. И як цо бисце дакому хто зламал ногу помогли пойсц до ортопеда, помогнїце и дакому зоз „зламану душу” же би пошол до психиятра. Можебуц му помогнєце виратовац ше, а о тим нє будзецє анї свидоми.
Становиска висловени у тим тексту виключно авторово и нє вше одражую ушорйовацку политику новинох „Руске слово”.