ЗВОНКО ЯКИМ

Барз траґичне тото цо нам ше случело. Отримує ме у живоце лєм тото кед подумам же тот швет лєм єден з велїх шветох хтори исную источашнє. Пришол ци час да пойдзеш зоз того швета до другого. Модлїм ше же би твоя драга була мирна и же би шлєбодно одпущел свою душу. Енерґия нє нєстава, лєм меня свою форму. На тим швеце иснує исте количество води и енерґиї, як цо их було и на початку часу. Ти нє страцени, находзиш ше у заградки у плодох рошлїнох хтори ши засадзел, у животох хтори ши дотхнул, свидоми ти того або нє. Вше ши бул любезни и давал ши шицко од себе же биш защицел наймилших, а нєт шмелшого дїла од того. Нє будз обесхрабрени, то лєм наш перши живот. Найдземе ше, як и вше, у шлїдуюцим. А там будземе благословени зоз заєднїцким животом, бо зме длуство напредок виплацели. За тераз одпочивай, бо битка була заморна, а я це пренайдзем тельо раз кельораз будзе потребне же би нашо упарти шерца достали можлївосц и дошлєбодзенє же би були щешлїви вєдно занавше.

Вично ожалосцена твоя дзивка Tonette Alloso