Згуснути, дводньови концепт „Червеней ружи” з цаловечаршима програмами хтори ше шорую єдна за другу вшелїяк огромне орґанизацийне подняце и виволанє, алє зато дал резултат понад обчекованьох. Фестивал рускей култури „Червена ружа”, хтори отримани прешлого викенду у Руским Керестуре, наисце тото и бул – фестивал зоз свою атмосферу, динамику, креативну тензию. Публика на єдним месце и у истим шлїду мала нагоду видзиц скоро шицко найлєпше цо руска заєднїца ма кед слово о музики, шпиванки и танцу, подєднаку домену народного фолклору и популарней култури. Даскельо упечатки ше окреме видвоєли.
На тогорочней „Червеней ружи” до полного вираженя пришол ошвижуюци тренд хтори зме могли нагаднуц уж влонї, як и видзиц на остатнєй „Ружовей заградки”, кед слово о новей рускей шпиванки. Нашо композиторе, текстописателє и аранжере, насампредз єдинствени Мирослав Пап, на змагательним вечаре публики презентовали шмелши, жанрово рижнороднєйши фестивалски нумери у хторих виводзаче нєскрито уживали.
Достали зме нови руски шпиванки нє лєм у традицийним „Ружовим” маниру, алє и два-три одлични писнї у мейнстрим-рок жанру, потенциялни тинейдж поп гит(чок), єдну зоз субтилним фолк штимунґом… Побиднїцка, „Бриґи вельки, бриґи мали”, окремна приповедка. Розкошна, розлїваца нумера на шлїду „билого соулу” хтору нєпревозидзена Саня Дивлякович виведла у маниру дивох як цо Дасти дакеди, лєбо Дафи у скорейши час, потвердзенє же нєт цо нє мож вишпивац и одшпивац по руски.
Тема тогорочного Музичного вечара „Юлиян Рамач Чамо” – фамелийни шпивацки дуети хтори интерпретую традицийни руски шпиванки и шлаґери з дакедишнїх фестивалох, на найкрасши способ потвердзела же „Ружа” наисце у креви и ґенох. Нови ґенерациї з рока на рок приходза, а предходни ище ту, и аж и на то маю цо дац и указац. Кед ґу тому доложиме и „Червене пупче”, а нєшкайше „Пупче” то ютрейша „Ружа”, вец наисце виходзи же нєшка маме два-три поколєня хтори ноша наш Фестивал – на сцени, поза нєй и опрез, у публики. То можебуц нє лєм же тайна длуговичносци „Червеней ружи”, алє и єй красоти.