Спущує ше помали зависа на 57. Драмски мемориял Петра Ризнича Дядї. З виводзеньом дзецинскей представи „Инсталуй и ти дїдов GPT” у керестурскей школи будзе вичерпани репертоар найвекшей смотри театралней творчосци при Руснацох, на хторим того року були два актуални представи за одроснутих и три дзецински. Попри спомнутей, хтора поставена у предходней сезони, наймладша публика мала нагоду патриц и „Петра Пана” и „Важне писмо”, док старши патраче видзели премиєру фалата „Будка число 27” Ивана Франка и реинсценацию „Полицайох” Славомира Мрожека. З винїмком важного писма хторе поставела дзецинска драмска секция РКУД „Др Гавриїл Костельник” зоз Кули, остаток Мемориялского репертоару випродуковали керестурски ансамбли.
Кед бизме бешедовали о менох на сцени, тогорочни Мемориял вшелїяк бул у знаку Ребеки Планчак и Емила Нярадия, як и ґлумецко-животней пари Лендєрових з Вербасу. Планчакова ма замерковани улоги у обидвох „вельких” представох на Мемориялу, а ґу тому корежисерка є Петра Пана. Няради тиж бави у обидвох, як и у „Дїдови”. Янко Лендєр режирал „Полицайох”, свойофайтови омаж представи з хтору пред пейцома децениями поставени фундамент нєшкайшого руского театру, а Нада у нїх ма епизоду, и подписує режию „Важного писма”. Попри нїх, нєзаобиходни и Владимир Надь (режия „Будки” и асистенция на „Полицайох”), Славко Орос (косценарист „Дїдового ҐПТ”, автор сонґох и консултатнт на „Полицайох”), як и Мирослав Малацко, хтори попри улоги у „Будки” и корежисер „Петра Пана”.
У поглядзе концепта, змисту и актерох, значи, Мемориял сполнєл обчекованя и самопоставени стандарди. Кед ту доложиме и самостойну младежску представу „Полїчки” Сашу Палєнкаша, як и тогорочни проєкт новосадского РКЦ – представу „Чарни лебед” по тексту Звонимира Павловича з хторим ше Драмски студио з його меном оддлужи свойому основоположнїкови у року нєдожитого 70. родзеного дня, актуална театрална сезона при Руснацох цалком солидна.
Огромни проблем, як и звичайно, нє ма вязи зоз самим нашим театралним животом, алє уплївує на шицко доокола, поза и на сцени. Мемориял того року жедлярел у Културним центру Кули, односно у керестурскей Школи, понеже його матична сцена – Велька сала и бина у Доме култури Руски Керестур, заварта по одлуки инспекциї пре питанє безпечносци.
О причинох и тайминґу такей одлуки, и калимеровским питаню – Од телїх салох, галох и театрох у держави – як же баш наша такой оглашена як нєбезпечна – безпредметне бешедовац. После траґедиї на Гайзибанскей станїци у Новим Садзе гражданство гиперсензибилизоване коло будовательней безпечносци явних обєктох, а и компетентни державни служби надпатрунку и контроли яґда аґилнєйши коло конченя своєй роботи и законских обовязкох.
Треба, медзитим, цо скорей явно бешедовац цо и як ше ма робиц далєй. Гоч тема барз потребней и комплетней реконструкциї будинку керестурского Дома култури (а нє лєм закрица, хторе повод завераня) можебуц нє випатра така урґентна як наприклад безпечносц води за пице, лєбо капацитетох и условносци валалскей оводи, за валал є подєднак важна, а за руску националну заєднїцу ище є и векша.