У Републики Сербиї 9. май, Дзень побиди, державне швето хторе ше слави роботно. Понеже тото число „Руского слова” виходзи у тим чаше, нашо сотруднїки з рубрики Мозаїк пририхтали блиц-анкету медзи младима читателями же цо ше слави того дня. Одвити досц униформни и, поправддзе, досц обчековани.
Перша асоцияция випитаних, правилно, побида над нацистичну Нємецку у Другей шветовей войни и єй капитулация. Медзитим, лєм пред пейцома-шейсцома роками, тота асоцияция би ше орґански предлужела же то и Дзень Европи. Нєшка тот наратив у явносци вецей нє присутни. Нїч Европа, нїч углє и челїк, нїч Шуман… Место нїх, медзи асоцияциї на 9. май на вельки дзвери врацела ше Парада побиди у Москви. Аж и кед би нашо випитани нє були щири у одвиту, алє би ше нашвидко консултовали з „Ґуґлом”, верим же би одвити були исти: на домашнїх сайтох углавним доминую иконични фотоґрафиї червеноармейцох на Райхстаґу и (анахрони) „ґеорґиєвски ленти”, а лєм даґдзе ше прецагнє белава застава з гвиздочками до круга.
Побида союзнїкох у Европи, за хтору СССР поднєс надлюдски напруженя, одреканя и милионски утрати у животох воякох и цивилох, то историйна хвилька за хтору побиднїкови навики припада чесц и слава. Держава чий континуитет нашлїдзела Република Сербия, була на побиднїцким боку и допринєсла єй кельо найвецей могла. Без нєдвосмислового и подполного знїщеня антицивилизацийней и нєлюдскей идеолоґиї нацизма и єй физичного репрезента Гитлерового Трецого райху, нє було би нєшкайшей Европи, демократского и отвореного дружтва, людских правох, толеранциї и шицкого того цо твори можебуц нє совершени, алє найлєпши доступни модел живота и дружтва хтори по нєшка створело чловечество. То процес хтори тирва вецей як седемдзешат роки, дакеди идзе лєпше, дакеди загамує, алє идзе напредок.
Медзитим, чи ше и побиднїк меня и трима крочай зоз животом и шветом, чи лєгчейше навики жиц замарзнути у хвильки старей слави? Випатра же так. Бо, Побида то тото цо було, и то нїхто ю нє може одвжац анї пременїц, алє Европа то тото цо будзе. И тото нїхто нє пременї, гоч як ше упера, алє ше за ню ище маме наробиц…