Окрем найновшей, и потераз наймоцнєйшей габи вирусу корона, тоту єшень руски новинаре буду паметац и по – селїдбох. Окрем же ше наша установа, НВУ „Руске слово”, после вецей як 50 рокох пребуваня и роботи у будинку Дневника, концом октобра дефинитивно преселєла прейґ драги, до Футожскей 2, нєдавно ше и нашо радийски колеґове з Рускей редакциї Радио-телевизиї Войводини преселєли до свойого нового обєкту на Мишелуку. Як гваря, нє лєгко после телього часу, а одвше були у будинку Тарґовецкей младежи у центру Нового Саду, пойсц з такей атрактивней адреси, алє лєгко ше будзе звикнуц на нове, функционалне и свойо.
Правда же у нашим покраїнским медийним сервису найвекши бриґи зоз змесценьом остатнї 20 роки маю телевизийни редакциї РТВ-а, алє то велька система и вшелїяк же орґанизацийно лєгчейше почац од менших єдинкох. Як нєдавно сообщене з нагоди 29. новембра, дня кед Телевизия Войводини, односно дакедишня Телевизия Нови Сад наполнєла 45 роки емитованя, и вони нєодлуга приду на шор. Нє мала то ствар же ше таки вельки подняца могло витвориц у таким чежким року. Наздавам ше же тераз и убудуце на карку будземе мац голєм тоту єдну бриґу менєй. Попри шицких виволаньох хтори и пред рускима и пред шицкима традицийнима медиями ґлобално, и то вельо значи.
Швидки, масивни и нєпредвидлїви пременки на медийней сцени хтори ше случую у новим милениюме фасциную ме и професийно, и приватно. Корень, причина и предусловиє им огромни розвой информатичних и диґиталних технолоґийох з того материялного аспекту, а нєзагасна людска любопитлївосц и жажда за новима спознанями з того гуманого и филозофского угла патреня на ствари. Нє уходзаци до тих неґативних хтори загрожую и сам ґеном медийох и дожице реалносци и швета коло нас (фейк-нюз, релативносц постправдивого дружтва…), пробуєм, насампредз, роздумовац о шицких нових можлївосцох хтори тоти пременки ноша. После фази кед ултраанархични дружтвени мрежи у єдним периодзе постали реална, а нєлоялна конкуренция традицийним медийом, нєшка доходзиме по нови и висши ступень децентрализациї и демократизованя процесу информованя, кед скоро кажде з нас може мац свой власни медий, лєм кед ма кус опреми, технїчного знаня и вельо дзеки. Рижни подкасти, стриминґи, влоґи и формати за хтори ище анї нєт здумана дефиниция и назва, уж реалносц. Нє лєм у швеце, алє и коло нас. Як окреме значне видзим же и у нашей заєднїци то уж нє новосц.
Приємно ме нєсподзивала надзвичайно висока заступеносц наших новинарох, медийних фаховцох и ентузиястох на нєдавно отриманей Штвартей Европскей конференциї о меншинских и локалних медийох хтору тиж могло попровадзиц онлайн. Комбинованє найлєпшого з обидвох бокох – тирванє, континуитет и постояносц класичних медийох и швидке прилагодзованє каждей пременки такволаних „нових медийох” могол би буц наш рецепт за успих.