Єст веренє же шицко предодредзене и же кажде ма свою судьбу од хторей нє може сцекнуц. Кисмет, усуд, акаша – громаду менa исную у зависносци од култури и релиґиї. Християнство дакус либералнєйше, понеже чловек ма шлєбодну волю, алє у сущносци Бог початок и конєц, так же и то дакус дискутабилне.
Елем, я якош нїґда нє могол прилапиц таке дацо же ми шицко зарисоване и вец сом дакус читал и нашол сом перши компромис хтори гвари же шицко зарисоване, алє на основу наших виборох. Яґод – маме волю, алє и нє. И тримало ме то якош, алє ми и тото постало дискутабилне.
После сом ище дакус читал и вец сом нашол же зме шицки резултат лєм своїх виборох и же зме шицки одвичательни за свой живот у цалосци. Гммм, цага дакус на християнство, алє як вец на исти способ можем буц одвичательни за свой живот и поступки я и даяки 48-рочни чловек зоз Етиопиї наприклад? Нєт лоґики, нє? Вон у старту ма иншаку початну позицию и його вибори буду цалком иншаки од моїх, так же зме нє лєм резултат своїх виборох, алє ту ище хтошка/цошка миша свойо пальци.
И читало ше ту ище койцо и мудре и глупе, алє на концу сом якош викристализовал дацо цо би ми могло буц цалком реалне, гоч шицко тото о чим пишем нє ма директней вязи зоз реалносцу, понеже є нє доказане на математични способ, алє заш лєм досц реалне же бим то могол прилапиц.
У сущносци шицки маме даяки свой початок и конєц и тота драга менєй лєбо вецей одредзена, алє ми вибераме як по тей драги будземе исц. И нїч нове сом нє одкрил, гей? Га гей, знам, нїч нове. И чом вец тельо мудруєм кед нє мам нїч мудре повесц, гей?
Га прето же дакеди забуваме на тоти ствари. Дакеди ше барз препущуєме и думаме же цо ми ту можеме, то таки живот и то кармиме. Нє жиєме го, алє преживюєме, бо „цо я ту можем, лєбо то так и нє мож ту нїч” и подобне. А мож вельо того и лєм од нас завиши чи дацо препознаме и поробиме чи нє. Од малих стварох, наприклад чи поєме варене чи пражене вайцо, та по вельки, наприклад чи пойдземе на морє до Умаґу лєбо до Сплиту, лєбо, цо я знам дзе вам ше идзе, чи прейдземе драгу на червене, бо нам хиби адреналину, лєбо нє прейдземе, бо ше можеме и на други способ почувствовац живо, чи видземе на виберанки чи нє…
На милион мали ствари можеме уплївовац у наших животох, алє кед их поздаваме, вони постаню вельки як сам живот и на концу то єдине цо останє за нами, тота драга по хторей зме ходзели и вибори хтори зме на нєй правели. И на концу нас по тим буду паметац, нє по памятнїку на теметове, алє по драги хтору зме прешли и по способе на хтори зме ю прешли. А кед уж так, вец би було фер ґу нам самим же би тота драга була красна и же бизме уживали док идземе по нєй.
* Досц шлєбодно поведзено, комбинация рунох хтори символизую шицки можлївосци прешлосци, терашньосци и будучносци.